Amaç: Bebek kaybı ile oluşan komplike yas, hem anne hem de sonraki kuşaklar için olumsuz sonuçları olan, ruhsal hastalıklar açısından incinebilirliği arttıran bir durumdur Bu çalışma, yavru kayıplarının dişi sıçanlara etkilerini ve bir sonraki jenerasyon için doğurabileceği sonuçları araştırmayı amaçlayan bir hayvan modeli çalışmasıdır. Yöntemler: Primipar Sprague-Dawley sıçanları ayrılma- birleşme grubu, tam ayrılık grubu ve ayrılık yaşamayan kontrol grubu olarak gruplanmıştır. Ayrılmayı, birleşmeyi ve bir sonraki yavruların doğumunu izleyen süreçlerde annelik davranışları gözlenmiş, kan kortikosteron düzeyleri ölçülmüştür. Grupların ikinci kuşak yavruların öğrenmeleri, aktivite düzeyleri, anksiyete durumları ve psikojenik stresöre maruziyetin ardından kan kortikosteron düzeyleri incelenmiştir. Bulgular: Yavrularından ayrılıp, tekrar birleşen sıçanların birleşmeyi takiben yuvada anlamlı olarak daha fazla zaman geçirdikleri ve ikinci kuşak yavrularını anlamlı düzeyde daha fazla yaladıkları görülmüştür. Bu grubun kontrol grubunda gözlenen ikinci kuşak yavruları emzirme süresindeki anlamlı artışı göstermediği saptanmıştır. Anne sıçanların kan kortikosteron düzeyleri yavrulardan ayrılma ve birleşme sonrası anlamlı olarak etkilenmiştir. Erken yavru kaybı yaşayan annelerin sonraki kuşak yavrularında kontrol grubuyla karşılaştırıldığında anlamlı düzeyde daha fazla bilişsel bozulma saptanmıştır. Sonuç: Hayvan modellerinde kayıp süreçlerinin çalışılmaya devam edilmesinin yas sürecindeki anneler ve bebekleri için klinik değeri olabilir.

Objective: Loss of a baby accompanied by complicated grief increases vulnerability to mental disease with adverse consequences both for the mother and the long-term well-being of the subsequent generations. This study presents an animal model and aims to study the reactions of female rats to the loss of their litters and the consequences for the next litter. Methods: Primiparious Sprague-Dawley rats were recruited into three groups: of separation-reunion, complete separation and no-separation. Maternal behaviors following separation, reunion and the birth of the subsequent litter were observed. The blood corticosterone levels of the dams in response to separation and reunion were measured. Learning, activity, anxiety and blood corticosterone response to stress of the second litters were evaluated. Results: Dams in the separation group spent significantly more time at the nest following reunion, displayed increased pup licking in their second litters compared to their first litters and did not achieve the increased duration of nursing in their second generation litters as observed for the control group. Dams' blood corticosterone levels were significantly influenced by separation and reunion. Pups born to mothers that have experienced an early loss of their previous litters had significantly impaired cognitive abilities compared to controls. Conclusion: Further analysis of the process of loss in animal models may have clinical implications for bereaved mothers.