Amaç: Uyku bozuklukları şizofrenide yaygın görülen bir problemdir ve
klinik tablonun önemli bir parçasıdır. Ancak şizofreni hastalarında yapılmış
sınırlı sayıda polisomnografi çalışması olup özgün bir uyku yapısı
konusunda ortak bir görüş birliği de bulunmamaktadır. Bu nedenle çalışmada,
tedavi almayan şizofreni hastalarında uyku yapısını araştırmak
amaçlanmıştır.
Yöntem: DSM-IV ölçütlerine göre şizofreni ayrışmamış tip tanısı olan
ve hastanede yatan 13 erkek erişkin hasta ile yaş ve cinsiyet yönünden eşleştirilmiş,
normal kontrol olguları ardışık iki gece uyku laboratuvarında
incelenmiştir. Klinik değerlendirme için Kısa Psikiyatrik Değerlendirme
Ölçeği (KPDÖ), Negatif Belirtileri Değerlendirme Ölçeği (NBDÖ) ve
Pozitif Belirtileri Değerlendirme Ölçeği (PBDÖ) kullanılmıştır. Araştırmada
ikinci gece polisomnografi verileri analiz edilmiştir.
Bulgular: Normal kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, şizofreni hastalarının
toplam uyku süresinde azalma, uyku etkinliğinde azalma, uyku
latensinde artma, uyanıklık sayısında artma ve uykuya geçiş sonrası uyanıklık
süresinde artma olduğu görülmüştür. Hastalarda uyku yapısında,
yavaş dalga uykusunda bozulma gözlenmezken REM uykusunun azaldığı
görülmüştür. REM latensi ve REM yoğunluğunu içeren REM uykusu
ölçümlerinde iki grup arasında anlamlı fark görülmemiştir. Uyku değişkenleri
ile klinik semptomlar arasındaki ilişkide, yavaş dalga uykusu ile
formal düşünce bozukluğu arasında negatif ilişki olduğu saptanmıştır.
Sonuç: Bulgular, tedavi almayan şizofreni hastalarında REM uykusundaki
azalmanın yanı sıra uykuya başlama ve devam ettirmede bozulmanın
belirgin olduğunu göstermektedir. Çalışmada şizofreni hastalarında
bulunan azalmış REM uykusu ve yavaş dalga uyku ile formal düşünce
bozukluğu arasındaki ilişki hastalığın altta yatan fizyopatolojisi ile ilişkili
olabilir.

Objective: Sleep disorders are a common and important part
of schizophrenia's clinical Picture; however, the number of
polysomnography-based studies of schizophrenia is limited and there
is a lack of consensus regarding a specific sleep pattern in schizophrenia
patients. As such, the aim of the present study was to investigate the
sleep architecture in non-medicated schizophrenia patients.
Method: The study included 13 adult male inpatients with
schizophrenia, undifferentiated type, (based on DSM-IV-TR criteria)
and an age- and sex-matched group of normal controls. The participants
were studied during 2 consecutive nights in the sleep laboratory. The
Brief Psychiatric Rating Scale (BPRS), Scale for Negative Symptoms
(SANS), and Scale for Positive Symptoms (SAPS) were used for clinical
assessment. Polysomnographic recordings obtained on the second night
were used for analysis.
Results: Compared to the controls, the schizophrenic patients had
less total sleep time, lower sleep efficiency, longer sleep latency, more
awakenings, and increased duration of awakenings after falling asleep.
In terms of sleep architecture, the schizophrenia patients showed no
evidence of abnormal-slow wave sleep, but the percentage of REM sleep
was reduced. REM sleep measures, including REM latency and density,
did not significantly differ between the 2 groups. Based on correlation
analysis between the sleep parameters and clinical symptoms, slow-wave
sleep was inversely correlated with formal thought disorder.
Conclusion: The findings indicate that in addition to decreased
REM sleep time, disturbances in sleep initiation and maintenance
were prominent in the non-medicated schizophrenia patients. The
correlation between decreased decreased REM sleep and, slow-wave
sleep, and formal thought disorder we observed in the patients might
have been related to the underlying pathophysiology of schizophrenia.