Amaç: Çocuk ve ergenlerde yatarak ruhsal sağaltım görmenin önemli düzelmeler sağladığı bilinmekle birlikte, uzun dönem etkinliğinin değerlendirilmesinde düzelmenin kalıcılığı ve taburculuğun ardından ayaktan sağaltım sürecine uyuma etkilerinin bilinmesi önemlidir. Bu çalışmanın amacı, ülkemizde az sayıda bulunan çocuk ve ergen ruh sağlığı yataklı birimlerinden birinde verilen sağaltımın etkinliğini, tedavi hedeflerine ulaşılma düzeyleri, bireysel riskler ve işlevsellik değerlendirmeleri ile belirlemek, işlevsellikteki düzelmelerin kalıcılığını ve hastaların taburculuktan sonra tedaviye uyumunu saptamaktır.

Yöntemler: Çalışma, DEÜTF Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Servisi'nde en az iki hafta yatarak tedavi gören ve taburculuğunun üzerinden 1 yıl geçmiş olan hastalarla, Şubat 2008-Ocak 2009 tarihleri arasında yapılmıştır. Her hasta için sosyodemografik değişkenler, psikiyatrik tanılar, hastanede kalış süreleri kaydedilerek, tedavi hedeflerine ulaşılma düzeyleri, hastanın taburculuk sonrası ayaktan sağaltıma uyumu, risklerindeki değişimleri, akran, aile ve okul alanlarındaki ilişkileri ve işlevselliği değerlendirilmiş, tedavi hedefleri anketi, bireysel risk değerlendirmesi ve Çocuklar için Genel Değerlendirme Ölçeği (ÇGDÖ) uygulanmıştır.

Bulgular: Çalışmada ortalama (Standart Sapma, SS) yaşları 16. 2 (1.6) yıl olan toplam 46 hasta değerlendirilmiştir. Olguların taburculuktan sonra ayaktan sağaltımlarına %84.7 oranında devam ettikleri görülmüştür. Yatarak sağaltımın başlangıcında, sonunda ve taburculuktan 1 yıl sonra uygulanan ÇGDÖ ortalama (SS) puanları sırasıyla 40.6 (8.8), 60.7 (9.0) ve 65.1 (1.7) olarak bulunmuş, puanlardaki değişimin istatistiksel olarak yüksek anlamlılık taşıdığı belirlenmiştir (p=0.000). Hastaların yatış sırasında hesaplanan bireysel risk puanlarının, taburculuktan 1 yıl sonraki ayaktan izlem sırasında yapılan değerlendirmede belirgin olarak düştüğü, farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür (p=0.000).

Sonuç: Çalışmadan elde edilen veriler yatarak psikiyatrik sağaltım gören çocuk ve ergenlerin taburculuklarından 1 yıl sonra psikiyatrik morbiditeleri, akran, aile ve okul işlevsellik düzeyleri ve taburculuk sonrası ayaktan sağaltıma uyum oranlarında belirgin düzelmeler gösterdiğine işaret etmektedir. Değerlendirmenin sonuçları ülkemizde çocuk ve ergenlere yönelik yataklı sağaltım hizmetinin yaygınlaştırılması ve geliştirilmesinin gerekliliğine ışık tutabilir.

Objective: Although it is widely accepted that inpatient psychiatric treatment of children and adolescents is effective, it is also essential to evaluate its effectiveness by assessing the treatment compliance following discharge and the persistence of treatment effects in the long run. The aim of this study is to assess the effectiveness of inpatient treatment provided in one of the rare units in our country via evaluation of the achievement of treatment goals, changes in risk assessment scores, treatment compliance following discharge, and psychological functioning as reflected in the current relationships with the family, peers and school.

Methods: This study was conducted in patients who had received at least 2 weeks of inpatient treatment in Dokuz Eylul University Hospital, the Child and Adolescent Mental Health Inpatient Unit between February 2008 and January 2009. Achievement of treatment goals, changes in risk assessment scores, treatment compliance following discharge, and the level of general functioning were assessed 1 [year] after the discharge. Socio-demographic variables, psychiatric diagnosis, and duration of hospital stay were recorded for each patient. Treatment goals questionnaire, risk assessment procedure, assessment of treatment compliance following discharge, relations with peers, family and school, and general functioning were assessed with the The Children's Global Assessment Scale (CGAS).

Results: Forty-six patients with a mean (Standard Deviation, SD) age of 16.2 (1.6) [year]s were included in the study. It was observed that 84.7% of patients had good compliance with the outpatient treatment plans. The mean (SD) CGAS scores calculated at admission, discharge and 1 [year] following the inpatient treatment were 40.6 (8.8), 60.7 (9.0) and 65.1 (1.7), respectively. The change in CGAS scores was found to be statistically significant (p=0.000). Additionally, the risk assessment scores were significantly lower 1 [year] following the discharge (p=0.000).

Conclusion: Data obtained from the study display that the inpatient treatment of children and adolescents showed marked improvements in their psychiatric morbidities, peer, family and school functioning and outpatient treatment compliance. These findings could indicate the necessity of establishing and improving child and adolescent inpatient units in our country.