Cinsel sorun ve buna bağlı işlev bozuklukları en yaygın tıbbi sorunlardandır. Cinselliğin normal davranış olarak sınırları tartışmalıdır. Normallik tanımında cinsel hakların bilinmesi önemlidir. Bireyin ifade ettiği her cinsel sorun işlev bozukluğuna ait olmayabilir. İşlev bozuklukları tanı sistemlerinde mevcut fizyolojik evrelerde ortaya çıkan soruna göre sınıflandırılmıştır. Bunlar istek bozuklukları, erkekte erektil disfonkiyon, kadında uyarılma bozukluğu, erkekte boşalma bozuklukları ve kadında orgazm bozuklukları, ağrı bozuklukları ile diğer cinsel işlev bozukluklarıdır. Cinselliğe özgü nedenlerden dolayı tanı süreci karmaşıktır. Bir cinsel sorun başka bir cinsel soruna ya da partnerde cinsel soruna yol açabilmektedir. Ayırıcı tanıda birincil ve ikincil sorunlar ile varsa partner ilişkisinin sorgulanması gerekmektedir. Tanı sürecinde yapılan yanlışlıklar tedavi kurgusunu olumsuz etkileyecektir. Burada cinsel işlev bozukluğu tanımı, tanısı ve ayırıcı tanısı tartışılacaktır.

Sexual problems and associated dysfunctions are very common medical problems. Limits of normal sexual behavior are controversial. It is important to know sexual rights when defining normality. Every presentation with a sexual problem does not necessarily mean sexual dysfunction. Within diagnostic manuals sexual dysfunctions are classified according to different physiological phases in which the problem occurs. These include hypoactive sexual desire disorders, male erectile dysfunction, female arousal disorder, male ejaculation disorders and female orgasm disorders, dyspareunias and other sexual disorders. Diagnosis is complicated due to specific factors in sexuality. One sexual problem may cause another problem for oneself and for his/her partner. In differential diagnosis, primary and secondary problems and partner relationship should be questioned. Errors during diagnostic process will have a negative impact on treatment. Here we will discuss definition, diagnosis and differential diagnosis of sexual dysfunction