Giriş: Yaşlılık, yaşam karşısında kayıpların ve çöküşün
yaşandığı, bütün canlılarda görülen temel biyolojik bir süreçtir.
Yaşlılık döneminde algılama, oryantasyon, bellek,
hatırlama, fiziksel ve zihinsel reaksiyon zamanı, konuşma
gibi bazı bilişsel alanlarda değişimler yaşanmakta, bu değişimler
bireyin belirli yaşam alanlarını ve buna paralel olarak
yaşam doyumunu etkilemektedir. Çalışmamızın amacı, yaşlılarda
bilişsel durumun, yaşam doyumu üzerindeki etkisini
belirlemektir.
Gereç ve Yöntem : Çalışma 65 yaş üstü, bilinci açık
ve görüşmeye istekli olan 88 kişi üzerinde uygulanmıştır.
Araştırma verilerinin toplanmasında; Sosyo-demografik anket
formu, bilişsel durumu belirlemeye yönelik Mini Mental
Durum Ölçeği (MMDÖ) ve Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır.
Araştırma verileri yüz yüze görüşme yöntemiyle
toplanmıştır. Veriler SPSS for Windows 15.0 istatistik paket
programında değerlendirilmiş, verilerin analizi İndependent
Samples T-Test, One Way ANOVA, Kruskal-Wallis, Mann-
Whitney-U, Pearson korelasyon testleri ile yapılmıştır. Bulgular: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; yaşlıların
bilişsel durum puan ortalaması 22.76±2.57 (Min:0,
Max:30), yaşam doyumu puan ortalamaları ise 17.26±6.58
(min:5, max:35) olarak bulunmuş ve bilişsel durum ile yaşam
doyumu arasında anlamlı bir ilişki ve pozitif bir korelasyon
elde edilmiştir. Ayrıca yaş, fiziksel aktivitede
değişim, yaşlılığı ve sağlığı algılama değişkenlerinin bilişsel
durum ve yaşam doyumunu istatistiksel olarak anlamlı düzeyde
etkilediği (p<0.05) belirlenmiştir. Tartışma VE SONUÇ: Bilişsel özellikleri iyi olan yaşlılarda
yaşam doyumu daha yüksektir. Yaşam doyumunun değerlendirilmesinde
bilişsel özelliklerin incelenmesi önemlidir