GİRİŞ: Bu araştırma huzurevinde yaşayan yaşlılardaki psikiyatrik
tanıların, özellikle de demans ve depresyonun yaygınlığını
ve bu hastalıkların sosyodemografik değişkenlerle
olan ilişkisini belirleyerek, risk faktörlerini saptamak amacıyla
planlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Araştırma gözlemsel ve kesitsel
olarak planlanmıştır. Denizli huzurevinde kalan 168 yaşlı
örneklem grubunu oluşturmuştur. DSM-IV yapılandırılmış klinik formu (SCID-I) uygulanarak Eksen I tanıları tespit edilmiştir.
Yaşlıların kognitif durumu Standardize Mini Mental
Test (SMMT), depresif durumu Geriatrik Depresyon Ölçeği
(GDÖ), anksiyete düzeyi Hamilton Anksiyete Değerlendirme
Ölçeği (HAM-A), bilişsel yıkım düzeyi Global Yıkım
Ölçeği (GYÖ), psikotik belirtilerin şiddeti Kısa Psikiyatrik
Değerlendirme Ölçeği (BPRS) ile değerlendirilmiştir. Kurum
sakinlerinin işlevselliği ise Yaşlı Bireyler İçin Çok Boyutlu
Gözlem Ölçeği (YBİÇBGÖ) ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Yaşlıların % 87.2'si enaz bir psikiyatrik tanı alırken,
% 62.4'ü demans ve % 39.7'si depresif bozukluk tanısı
aldı. 76 yaşından büyük olmak, kırsal alanda yaşamak, kafa
travması öyküsünün olması, eğitimsiz olmak ve diabet hastalığının
olması demans yönünden riskli bulunmuştur. Kadın
olmak ve kronik fizik hastalığa sahip olmak depresif bozukluk
için risk faktörleri olarak bulunmuştur.
Tartışma VE SONUÇ: Bu çalışma yaşlılarda psikiyatrik
bozuklukların özellikle de demans ve depresyonun sık görüldüğünü
ortaya çıkarmıştır. Bu sonuçlar yaşlıların yukarda
saptanan risk etkenleri açısından dikkatli bir şekilde incelenmesinin,
bu hastalıkların erken tanı ve sağaltımını kolaylaştıracağını
düşündürmektedir.