Alzheimer Hastalığı'nda (AH) en sık rastlanan davranış
ve psikolojik semptomlar apati, ajitasyon, irritabilite,
depresyon, hezeyanlar ve aberan motor davranışlardır.
Oysa öfori, halusinasyonlar ve disinhibisyon
daha az sıklıkla görülür.
AH'da nöropsikiyatrik semptomların prevalansı, demansın
şiddeti arttıkça artar.
Hastada davranış değişiklikleri ile fonksiyon bozukluğu
birbirine bağlantılıdır. Frontal yürütücü işlevlerde
bozukluk hastanın davranış bozukluğu ve günlük işlevlerini
etkiler. Nöropsikiyatrik semptomların herbiri,
özellikle apati ve ajitasyon, yürütücü işlev bozukluğu
ile korelasyon gösterirler.
AH'da davranış belirtileri ile bölgesel beyin değişiklikleri
arasında korelasyonu ilgili birçok görüntüleme
çalışmaları vardır.
Birçok nöropatolojik araştırmalar histopatolojik değişikliklerle
AH'daki davranış belirtileri arasında bağlantı
olduğunu göstermiştir. Yapılan çalışmalarda nöropsikiyatrik
semptomlarla nörofibriler yumaklar ve
senil plaklar arasında korelasyon bulunmuştur. Nöropsikiyatrik
semptomların özellikle yumaklarla yakın
bir ilişkide olduğu dikkat çekmektedir.
Çeşitli ölçekler demanstaki davranış değişikliklerini
ortaya koymak ve derecelendirmek için geliştirilmiştir.
En sık kullananlar Alzheimer hastalığında davranış
patolojisi ölçeği (BEHAVE-AD) ve Nöropsikiyatrik Envanterdir
(NPI). Bu ölçekler iyi geçerlilik ve güvenirlik
özelliklerine sahiptirler.
Demanstaki nöropsikiyatrik semptomlar çoğu kez
hastanın yakınları tarafından hekime getirilmesine,
hastanın hospitalizasyonuna ve uzun süre bakım veren
merkezlere yatırılmasına neden olabilir. Bu semptomları
tedavi için kullanılan psikotroplar istenmiyen
yan etkilere neden olurlar ve bilişsel bozuklukları
artırabilirler ve günlük yaşam aktivitelerini bozarlar.
Bu durumda da demanstaki davranışsal bozukluklar
ekonomik yükü arttırır, bakıcının yükünü artırır
ve yaşam kalitesini azaltırlar. Bu kursta davranış ve
psikolojik semptomların ilaçla tedavi ilkelerinden ve
ilaçsız tedavi yaklaşımlarından ayrıntılı olarak söz
edilecektir.