Türk Psikiyatri Dergisi; 2009;20(3):227-235
Gençlerde Kimlik Bocalaması ve Psikopatoloji
HK Demir, F Dereboy, Ç Dereboy
ODTÜ Sağlık ve Rehberlik Merkezi, Psikiyatri Bl., Ankara
Amaç: Bu çalışmanın amacı kimlik bocalaması ile klinik tanılar ve kişilik patolojileri arasındaki ilişkinin incelenmesidir.
Yöntem: Çalışmanın ilk aşamasına üniversite hazırlık kurslarına giden ve yaşları 16 ile 25 arasında değişen (ort=18.3, SS=0.8) 950 öğrenci katıldı. Katılımcılara bir sosyo-demografik bilgi formuna ek olarak Kimlik Duygusu Değerlendirme Aracı (KDDA) uygulandı. Uç grupları oluşturmak amacıyla, KDDA standart puanları +1 ve üstü olan katılımcılar arasından 30 genç, -1 ve altı olanlar arasından da 30 genç seçkisiz örnekleme yoluyla seçildi. Seçilen gençler DSM eksen I ve eksen II patolojileri açısından SCID-I ve SCID-II yapılandırılmış görüşmeleriyle değerlendirildi.
Bulgular: Birinci eksen tanısı konma oranı kimlik bocalaması yaşayan denekler arasında % 73.3, bocalama yaşamayan denekler arasındaysa % 6.6 olarak bulundu. Benzer biçimde bocalama grubunda kişilik bozukluğu ölçütlerinin karşılanma düzeyinin genel anlamda yüksek olduğu bulundu. Gruplar arasında on iki kişilik bozukluğu açısından ayrı ayrı yapılan karşılaştırmalarda iki grup arasındaki farkın çekingen, bağımlı, obsesif kompulsif, kendini çelmeleyen, sınır ve şizotipal kişilik bozukluğu ölçütleri için anlamlı düzeye ulaştığı belirlendi.
Sonuç: Kimlik bocalamasının yalnızca sınır kişilik bozukluğu veya örgütlenmesi olan kişilerde ortaya çıkabilecek bir yaşantı olduğu görüşü bu çalışmanın bulgularınca desteklenmemektedir. Görünüşe göre yüksek oranda psikopatolojik örüntüler taşıyan gençlerde kimlik oluşumu süreci görece sancılı yaşanmakta ve bu durum patolojik örüntülerin klinik belirtiler vermesine yol açmaktadır.
Identity Confusion and Psychopathology in Late Adolescence
Objective: The aim of this study was to investigate the relationship of identity confusion with clinical diagnoses and personality pathology.
Method: Participants in the first part of the study were 950 high school students or graduates. The participants were 484 males and 466 females ranging in age between 16 and 25 [year]s of age (X = 18.3, sd = 0.8). We first administered the Instrument for Assessing Identity Confusion (IFAIC), and following a random sampling procedure we selected 30 participants with an IFAIC score ≥ 1 standard deviation above the mean score to constitute the identity confusion group, and 30 participants with an IFAIC score ≤ 1 standard deviation below the mean score to constitute the non-confusion group. The 60 participants included in the second part of the study were clinically assessed by means of SCID-I and SCID-II interviews.
Findings: The percentage of the participants receiving at least one axis I diagnoses was 73.3 % in the identity confusion group as opposed to 6.6 % in the non-confusion group. Likewise, participants in the identity confusion group fulfilled more personality disorder criteria than those in the non-confusion group. When the groups were compared for each personality disorder criteria, significant differences were observed in terms of avoidant, dependent, obsessive-compulsive, self-defeating, borderline and schizotypal personality disorders.
Conclusion: Findings of the present study do not support the view that identity confusion is a condition emerging exclusively in adolescents with borderline or psychotic personality organization.