Varoluşçuluk, modern zamanlarda gündeme gelen oldukça karmaşık ve tartışmalı bir felsefe ekolüdür. Birçok düşünür ve edebiyatçı, bu ekolün içinde değerlendirilir. Dünyanın ve insan yaşamının akılcı, deneyci, yalnızca olguların incelenmesine dayalı bir biçimde ele alınamayacağını ileri süren varoluşçular, modernlikle gündeme gelen birçok duruma itiraz ederler. Varoluşçuluk, doğal olarak psikolojik bilimler ve psikiyatri üzerinde de etkisini göstermiş, varoluşçu psikoterapi olarak adlandırılan bir tedavi yaklaşımı ortaya çıkmıştır. Varoluşçu felsefe gibi varoluşçu psikoterapi de tek bir kimseye indirgenemez onun oluşumunda birçok insanın katkıları vardır. Tek bir varoluşçu psikoterapi ekolünden bahsetmek de doğru değildir. Ama buna rağmen gerek ruhsal rahatsızlıkların anlaşılmasında gerek psikoterapi de varoluşçu yaklaşımların birçok katkısı söz konusudur. Bu nedenle bugün psikoterapistlerin büyük çoğunluğu kendilerini varoluşçu diye nitelemektedirler.

Existantialism, which emerged during modern times, is a very complex and controversional school of philosophy. Numerous philosophers and writers are considered to belong in this school. Existantialists, who argue that the world and human could not be discussed only rationally and experimentally by analysing facts, denies a lot of situations raised by modernism. Existantialism has naturally showed its effects on psychology and psychiatry and caused a treatment approach called existantialist psychotherapy. Similar to existantialist philosophy, existantialist psychotherapy carries the elements of many people, rather than being reduced to only one person. On the other hand, it would not be true to speak of only one existantialist school of psychotherapy. However, existantialist approach contributes heavily in both understanding mental disorders and psychotheraphy. Thus, today most therapists consider themselves as existantialists.