Kişilik bozukluklarının genetik ve çevresel etken-lerin bir kombinasyonunun neden olduğu düşünülür. Bazı araştırmalar kişinin antisosyal kişilik bozukluğu gelişimine genetik bir duyarlılığa sahip olabileceğini ve yaşam durumunun bu bozukluğun güncel gelişimini tetikleyebileceğini göstermektedir.

Antisosyal kişilik bozukluğunun kesin nedeni her ne kadar bilinmiyorsa da, araştırmacılar bazı etkenlerin antisosyal kişilik bozukluğunun gelişi-mi veya tetiklenme riskini artırdığını belirlemiştir. Bunlar çocukluk çağı davranım bozukluğu tanısı konmuş olmak, ailede antisosyal kişilik bozukluğu veya diğer kişilik bozuklukları ya da mental bozukluk öyküsünün olması, çocukluk çağında sözel, fiziksel veya cinsel kötüye kullanıma maruz kalmış olmak, çocukluk çağında tutarsız veya kaotik aile yaşantısına sahip olma, çocukluk çağında anne-baba kaybı ya da boşanmasıdır.

Bu bozukluğun nedeni bilinmiyor, fakat biyolojik veya genetik etkenler bir rol oynayabilir. Antisosyal bir anne-babaya sahip olma gibi bir aile öyküsü, bozukluğun gelişme olasılığını artırır. Çocukluk çağında ev, okul ve toplumda aşırı cezalandırıcı bir ev veya okul çevresi gibi bir grup çevresel etken de keza katkıda bulunabilir.

Robins, antisosyal kişilik bozukluğu olan bireylerin babalarında alkol bağımlılığı ve sosyopatik özelliklerin sıklığında bir artış bulmuştur. O aile içinde kadınların somatizasyon bozukluğu sıklığı açısından bir artış göstermeye eğilimliyken, erkeklerin antisosyal kişilik bozukluğu sıklığında bir artmaya sahip olduğunu bulmuştur. Bowlby, yaşamın ilk beş yılında anneden ayrılık ile antisosyal kişilik bozukluğu arasında bir bağlantının farkına vardı. Glueck ve Glueck bu kişilik bozukluğu geliştiren çocukların annelerinin uygun bir disiplin ve duygulanım eksikliği göstermeye eğilimli olduğunu ve alkol bağımlılığı ile dürtüselliğe anormal bir eğilim gösterdiklerini saptadı. Bu etkenlerin tümü, yapısal ve davranışsal sınırlarla uyumlu, kararlı ve işlevsel bir ev yaratmada bir başarısızlığa yol açar. Evlat edinme çalışmaları bozukluğun gelişimine hem genetik, hem de çevresel katkıların ikisini de destekler. İkiz çalışmaları da keza yetişkinlerde antisosyal davranışın kalıtsallığının bir kısmını gösterir ve genetik etkenlerin yetişkinlerde, paylaşılan çevresel etkenlerin daha önemli olduğu antisosyal çocuk ve ergenlerdekinden daha önemli olduğunu göstermiştir.

Anoksi ve preeklamsi gibi doğum komplikasyonları beyin hasarında artmaya yol açabilir. Doğum komplikasyonlarından etkilenen bebeklerin, özellikle diğer psikososyal risk etkenlerinin varlığında davranım bozukluğu geliştirmeleri, yetişkinlikte suç işleme ve şiddete kalkışmaları daha olasıdır.

Antisosyal davranış ve şiddet riskini artırmayla ilişkili birçok etken vardır; örneğin, tutarsız anne-babalığı da içeren çeşitli anne-babalıklar, anti-sosyal bir kültür ve ekonomik geçmişinin olması, işsiz olması gibi. Bu değişkenlerin bazısı, olasılıkla patolojinin doğası nedeniyle sağlıklı bireylere göre psikopatili bireylerin davranışını daha az etkiler. Yukarıda belirtildiği gibi, örneğin, kötü anne-babalık sağlıklı çocuklarda artmış davranım bozuklukları için bir risk etkeni iken, psikopatiyle ilişkili emosyonel işlev bozukluğu gösteren çocuklarda bu durum daha az gözlenir.

Personality disorders are thought to be caused by a combination of these genetic and environmental influences. Some research suggests that you may have a genetic vulnerability to developing antisocial personality disorder and that your life situation may trigger its actual development.

Although the precise cause of antisocial person-ality disorder isn't known, researchers have identified certain factors that seem to increase the risk of developing or triggering antisocial personality disorder, including: Being diagnosed with childhood conduct disorder, a family history of antisocial personality disorder or other per-sonality disorders or mental illness, being subjected to verbal, physical or sexual abuse during childhood, having an unstable or chaotic family life during childhood, loss of parents through death or divorce during childhood.

A family history of the disorder -such as having an antisocial parent increases the chances of developing the condition. A number of environmental factors within the childhood home, school, and community, such as an overly puni-tive home or school environment may also contribute.

Robins found an increased incidence of socio-pathic characteristics and alcoholism in the fathers of individuals with antisocial personality disorder. He found that, within such a family, males had an increased incidence of ASPD, whereas females tended to show an increased incidence of somatization disorder instead. Bowlby saw a connection between antisocial personality disorder and maternal deprivation in the first five [year]s of life. Glueck and Glueck saw indications that the mothers of children who developed this personality disorder tended to display a lack of consistent discipline and affection, and an abnormal tendency to alcoholism and impulsiveness. These factor all contributing to failure to create a stable and functional home with consistent structure and behavioral boundaries. Adoption studies support the role of both genetic and environmental contributions to the development of the disorder. Twin studies also indicate an element of hereditability of antisocial behavior in adults and have shown that genetic factors are more important in adults than in antisocial children or adolescents where shared environmental factors are more important.

Birth complications, such as anoxia and preeclampsia can give rise to brain damage. Babies who suffer birth complications are more likely to develop conduct disorder, delinquency, and commit violence in adulthood, particularly when other psychosocial risk factors are present.

There is a variety of factors that is associated with an increased risk for antisocial behavior and aggression; for example, parenting variables including inconsistent parenting, an antisocial cultural and economic background, and unemployment. Some of these variables probably have less influence on the behavior of individuals with psychopathy than healthy individuals because of the nature of the pathology. As noted above, for example, while poor parenting is a risk factor for increased conduct problems in healthy children, this is less the case for children who show the emotional dysfunction associated with psychopathy.