Tedaviye dirençli depresyon yaygın bir klinik sorundur. Bu makalede; tedaviye dirençli depresyon kavramı, bununla ilişkili etmenler ve tedavisindeki yöntemler gözden geçirilmektedir. Uygun doz ve sürede kullanılan bir antidepresana yetersiz yanıt alınması durumunda dirençten söz edilmektedir. Bununla birlikte, antidepresanlar görece yaygın bir şekilde uygunsuz olarak kullanılmaktadır. Tedaviye dirençli depresyon sağaltımında iki adımlı yaklaşım ön plana çıkmaktadır. İlk adımda, tanı gözden geçirilmekte ve yanıtsızlığa neden olan binişik tıbbi ve psikiyatrik durumlar gibi etmenler değerlendirilmekte; ikinci adımda ise, antidepresan etkinliğin artırılması için uygulanması gereken dört yaklaşımdan söz edilmektedir. Bunlar optimizasyon, güçlendirme, kombine kullanım ve ilaç değiştirme yöntemleridir.

Treatment resistant depression (TRD) is a common clinical problem. This article reviews the concept of resistant-to-treat depression, its related factors, and strategies of its management. TRD typically refers to inadequate response to at least one antidepressant trial of adequate doses and duration. Nevertheless, inadequate antidepressant trials are a relatively common phenomenon. It is demonstrated a two-step approach for managing resistant to treat depression. The first step is to reviewed the diagnosis and to evaluate for factors that contribute to nonresponse, such as comorbid medical and psychiatric conditions. The second step involves using the four classical strategies for enhancing antidepressant efficacy: optimization, augmentation, combination, and switching.