Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi; 2000;7(2):99-105
Okul Öncesi Dönemde Değişik Belirtilerle Başvuran Çocuklarda Üç Yıl Sonraki Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Sıklığı
Ö Öner, A Aysev
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim dalı, Ankara.\r\n\r\n
Amaç: Bu çalışmada çocuk psikiyatrisine getirilen 4 ve 5 yaşındaki çocukların ne kadarının 3 yıl sonra yıkıcı davranış bozukluğu tanısı aldığını araştırılmaktadır. Yöntem: Kliniğe 1996 yılında 4 ve 5 yaşlarındayken getirilen çocuklardan ilk değerlendirmede yaygın gelişimsel bozukluk ve zeka geriliği tanılarını almayan 28 çocuğun anne ve babalarıyla çocukla ilgili görüşme yapılmıştır. Ayrıca anne babaların ve öğretmenin doldurması için ölçekler verilmiştir. Sonuç: İlk başvuruda dışa yönelim yakınmalarıyla getirilen çocukların %60’ında dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB), %53.3’ünde karşıt olma karşıt gelme bozukluğu tanıları konulmuştur. DEHB tanısı konanların %74’ünde karşıt olma karşıt gelme eşhastalanımı görülmüştür. İlk başvuruda içe yönelim yakınmalarıyla getirilen çocukların sadece ikisinde (%15.5) DEHB tanısı konulmuştur. İki grup arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Tartışma: Okul öncesi dönemdeki dışa yönelim davranışları okul döneminde DEHB ve karşıt olma karşıt gelme tanılarını oldukça iyi yordamaktadır. Bu şikayetlerle getirilen çocukların değerlendirilmesi daha sonraki sorunları azaltabilir.
The Rate of Attention Deficit Hyperactivity Disorder After Three [year]s in Children Who Attended in Preschool Period
Objective: This study explores the rate of disruptive behavior disorders in 4 and 5 [year]s old children who attended to child psychiatry. Method: Interviews are completed in 28 children who attended to the clinic in 1996 when they are 4 and 5 [year]s old, and who did not receive mental retardation and pervasive developmental disorder as a initial diagnosis. Questionnaires are also filled by teachers and parents. Results: Sixty % of children who had externalizing problems as their parent’s initial complaints had a diagnosis of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and 53.3% of them had a diagnosis of oppositional defiant disorder (ODD). There was 74% comorbidity between ADHD and ODD. Only two children (15.5%) who had internalizing problems as their parent’s initial had a diagnosis of ADHD. The difference between the two groups are statistically significant. Conclusion: Internalizing problems during the preschool period predict ADHD and ODD diagnosis during the school [year]s. Careful intervention of these complaints can reduce the likelihood of later problems.