Klasik antipsikotiklerin 1950'li yıllarda keşfinden sonra bu
ilaçları kullanan hastalarda psikotik belirtiler düzelmesine
karşın, ekstrapiramidal yan etkiler ve bu ilaçların tetiklediği
hareket bozuklukları görülmeye başlamıştır. Yeni
antipsikotiklerle bu yan etkiler daha az görülürken, özellikle
klasik antipsikotikleri kullanan hastaların bir kısmında
tedavinin erken döneminde distoni, parkinsonizm ve
akatizi görülürken daha sonraları bunlara uzun dönemde
ortaya çıkan "geç" olarak tanımlanan diskinezi, korea, distoni
ve tikler eklenmiştir. Bu yan etkiler eklem çıkığı gibi
yaşam kalitesini azaltan ve ilaç uyumunu olumsuz etkileyen
ikincil sorunlara neden olmaktadır. Bu yazıda klasik
bir antipsikotik olan zuklopentiksolün intramüsküler
enjeksiyonu sonrasında ağzını kapatamama, yutkunmada
zorluk, konuşmanın tam olarak anlaşılamaması ve
yüzünde belirgin asimetri gelişen bir olgu sunuldu. Öncelikle
ağız ve yüz bölgesinde distoni geliştiği düşünülerek
distoniye yönelik biperiden ve diazepam tedavisi başlandı.
Distoni tedavisine yanıt olmaması üzerine ayırıcı
tanı açısından tetkikleri ve fiziksel muayenesi yapılarak
bulgular tekrar değerlendirildi. Fiziksel muayenesinde
ağız ve yüz bölgesindeki distoniye bağlı temporomandibuler
eklem çıkığı geliştiği saptandı.
Temporomandibuler eklem çıkığı tanısı, ancak
düşünüldüğünde ve buna yönelik fizik muayene
yapıldığında konulabilir. Bu olgu örneğindeki gibi ağız ve
yüz bölgesinde akut distoni gelişen ve distoniye yönelik
uygulanan ilaç tedavisi ile düzelmeyen hastalarda temporomandibuler
eklem çıkığı tanısı öncelikli olarak
düşünülmelidir.

Short time after discovering of classical antipsychotics in
1950's, extrapyramidal side effects and movement disorders
were observed in many patients, despite improvement
of psychotic symptoms. In contrast to new antipsychotic
agents, these side effects are occasionally seen in
early periods of the treatment by classic antipsychotics;
movement disorders occur as dystonia, parkinsonism,
and akathisia however in the long term "tardive" diskinesia,
chorea, dystonia and tics may be observed.
Furthermore, these extrapyramidal side effects and
movement disorders cause secondary problems such as
dislocations in joints, low compliance to treatment and
decreased quality of life of patients. In this case report,
after intramuscular injection of zuclopenthiksol, a classical
antipsychotic drug, acute dystonia was occurred
which is evidenced by pain in temporomandibular joint,
inability to close mouth, to swallow saliva, to speak and
disproportion in face. To treat this case firstly, we used
biperiden and diazepam for treatment of orofacial dystonia.
After dystonia did not respond to the treatment,
physical examination and clinical symptoms were reevaluated.
Temporomandibular joint dislocation was diagnosed
following the consultations from the related
departments and radiological investigations. We sedated
the patient by 15 mg of Diazepam than treat the dislocation
by manual reduction. As in this case report, temporomandibular
joint dislocation should be considered
especially in patients with orofacial dystonia after use of
classic antipsychotic agents who do not respond to medical
treatment.