Amaç: Bu çalışmanın amacı, tanı kriterlerini doldurmasına
rağmen bir hastalık davranışı olan tedavi arama
davranışı göstermeyen kişilerin normalizasyon atıf yapma
tarzını daha fazla kullanıp kullanmadığını araştırmaktır.
Yöntem: Çalışma Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon polikliniğine
ayaktan başvuran 37 Fibromiyalji Sendromu (FMS)
tanısı konan hasta ile tedavi arayışı olmayan anket çalışması
ile ağrı yakınması olan ve muayenesinde FMS tanısı
konan 38 hasta ve anket çalışması ile tıbbi ve psikiyatrik
hastalığı olmayan, ağrısız 34 kadınla yürütüldü. Çalışmaya
katılan hastalara Semptom Yorumlama Anketi
(SYA), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), Beck Depresyon
Ölçeği (BDÖ), Yirmi Soruluk Toronto Aleksitimi Ölçeği
(TAÖ-20) ve sosyodemografik veri formu verilmiştir.
Bulgular: SYA-Normalizasyon alt-testi ortalamalarının,
tedavi arayışı olmayan grupta en yüksek değerlerde
olduğu görülürken, normal sağlıklı grubun bunu takip
ettiği ve en düşük değerlerin ise tedavi arayışı olan grupta
olduğu görüldü. Gruplar arasındaki farkın istatistiksel
olarak anlamlı olduğu bulundu. Normalizasyon alt-testi
ile sadece TAÖ-Duyguları İfade Etmede Güçlük alt-testi
arasındaki korelasyonun anlamlı olduğu bulundu.
Tartışma: Tedavi arayışı göstermeyen kişiler, hem 3.
basamağa başvuran hastalardan hem de sağlıklı kontrol
grubundan daha fazla normalizasyon atfını kullanmaktadırlar.
Normalizasyon atıf tarzı tedavi arama davranışını
olumsuz etkilemekte ve bu atfı kullanmak tedavi aramama
davranışına katkıda bulunabilir.
Anahtar Sözcükler: .

Objective: The aim of this study is to investigate
whether non-help-seeking persons -who fulfill the criteria
for a given illness, but do not seek medical adviceuse
more normalizing attributions than healthy controls
and help seeking patients. Method: Thirty-seven FMS
patients attending tertiary care were compared to 38
non-help-seeking persons who were diagnosed by our
previous prevalence study and 34 healthy controls on the
mean anxiety, depression, attribution style and alexithymia
scores. Participants were administered a sociodemographic
questionnaire form, the Symptom
Interpretation Questionnaire (SIQ), Beck Anxiety
Inventory (BAI), Beck Depression Inventory (BDI), 20 Item
Toronto Alexithymia Scale (TAS-20). Results: Mean normalizing
scores were greatest on non-help-seeking
group, followed by healthy control group and smallest
on the tertiary care attending group. All these differences
were statistically significant. Normalizing style was
associated with TAS-Difficulty Expressing Feelings.
Conclusion: Non-help-seeking persons are using more
"normalizing explanations" than the FMS patients and
the healthy controls. Thus normalization may negatively
influence help seeking behavior and contribute to nonhelp
seeking behavior.