Türk Psikiyatri Dergisi; 2007;18(4):323-332
Depresyon Tanısı Alan Hastalarda Kalıntı Belirtilerin Yetiyitimi ile İlişkisi: 3 Aylık İzlem Çalışması
B Özyüksel, B Uluğ
Özel Keçiören Hastanesi, Ankara
Amaç: 3 aylık doğal izlem çalışması olarak planlanan bu araştırmada depresyon tanısı konan hastalarda i) gidiş ve sonlanış özellikleri ii) depresif belirtilerdeki düzelme ile yetiyitimi düzeyindeki düzelme arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri polikliniğine başvuran, depresyon tanısı konan 104 hastaya, tanı değerlendirmesi için DSM-IV Eksen I Bozuklukları İçin Yapılandırılmış Klinik Görüşme, depresyon ve anksiyete şiddetini ölçmek için 17 maddelik Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği ve Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği uygulanmıştır. Yetiyitimi düzeyi Dünya Sağlık Örgütü-Yetiyitimi Değerlendirme Çizelgesi ile değerlendirilmiştir. İlk görüşmeden 3 ay sonra hastalar tekrar aynı ölçeklerle görüşmeye alınmıştır.
Bulgular: İzlem değerlendirmesinde depresyon ve anksiyete şiddetinde ilk görüşmeye göre istatistiksel olarak anlamlı düzelme olduğu saptanmıştır. Bu düzelme yetiyitimi düzeyindeki azalma ile ilişkili bulunmuştur. Başlangıçtaki depresyon şiddetinin kalıntı belirtiler için yordayıcı olduğu saptanmıştır. En sık kalıntı belirti psişik anksiyetedir. Psişik anksiyete skoru 2 ve üstünde olan hastalarda yetiyitimi düzeylerinin de yüksek olduğu bulunmuştur.
Sonuç: Depresyonun şiddetinin, kalıntı belirti varlığı için bir yordayıcı olduğu ve kısmi düzelmenin yetiyitimiyle güçlü bir ilişkisi olduğu gözlenmektedir. Bu bulgular depresyonun yeterli tedavi edilmesinin önemini tekrar vurgulamaktadır.
The Association between Disability and Residual Symptoms in Depressive Patients: A 3- [month] Follow-Up
Objective: In this 3- [month] naturalistic follow-up we aimed to investigate depression treatment outcome and the correlation between improvement of depressive symptoms and level of disability.
Method: The study included 104 patients with depression that presented to the Hacettepe Psychiatry Outpatient Clinic. The course was defined operationally using the Hamilton Depression Rating Scale, Hamilton Anxiety Rating Scale, and Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders. The World Health Organization Disability Assessment Schedule (WHO-DAS II) was administered to determine level of disability. Patients received follow-up assessments using the same instruments 3 [month]s after receiving antidepressant treatment.
Results: Follow-up assessments showed that improvement in Hamilton Depression Rating Scale and Hamilton Anxiety Rating Scale total scores was statistically significant, and lower anxiety and depression ratings were correlated with lower disability levels. The patients that had severe depression and anxiety at the beginning of the course had residual depressive symptoms. The results showed that severity of depression was a predictor of residual symptoms in our cohort. Psychological anxiety was the most common residual symptom (consistent with other studies) and the patients with a psychological anxiety score ≥ 2 had higher disability levels (Z = ?3.570, P < 0.05).
Conclusion: Severity of depression was a predictor of residual symptoms and partial remission after a depressive episode appeared to be strongly associated with disability. These findings highlight the importance of adequate treatment of depression.