Yoksulluğun kadınlar gibi dezavantajlı nüfus grupları üzerinde daha olumsuz etkiler yarattığı bilinen bir durumdur. Dahası, yoksulluk döngüsünü kırmak için başa çıkma stratejileri bulma görevini genellikle kadınlar üstlenmektedir. Kadınlar bir yandan yoksulluktan daha fazla etkilenirken diğer yandan yoksullukla baş eden birincil aktörler olarak ön plana çıkmaktadır.
Bu çalışmanın amacı, boşanmış ve sosyal yardım alan yoksul kadınların yoksullukla ilişkili sorunlarının ve başa çıkma stratejilerinin belirlenmesidir. Araştırmada, Keçiören Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfından sosyal yardım alan ve boşanmış 10 kadının, derinlemesine görüşmeler yoluyla yaşam öyküleri alınmıştır. Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşme formunda kadınların çocukluklarından başlayarak, aile, okul, çalışma, evlilik ve boşanma süreçlerine ilişkin sorular bulunmaktadır.
Araştırmada görüşülen kadınların, yoksul ailelerde büyüdüğü, erken yaşlarda evlendikleri, birçoğunun evliliği yoksulluktan ve olumsuz yaşam koşullarından kurtulma yolu olarak gördüğü anlaşılmaktadır. Kadınların evlilik yaşamlarına göç öyküsünün eşlik ettiği ve göç yoluyla gelinen büyük kentlerde daha iyi bir yaşam kurma umudunun, olumsuz evlilik deneyimleri nedeniyle zaman içinde kaybolduğu anlaşılmaktadır. Görüşülen kadınların evlilik yaşamlarında eş ve eşin akrabalarının şiddetine maruz kalması sıklıkla karşılaşılan bir durumdur. Yaşanan sorunların kadınların ruh sağlığını olumsuz etkilediği görülmektedir. Kadınların büyük bir bölümünün evlilik öyküsünde "kaynanalar" önemli bir yer tutmaktadır. Kadınların boşanma süreçleri incelendiğinde neredeyse tamamının "zamanla düzelir" umuduyla hareket ettiği, kendi deyimleriyle "sabrettikleri" ancak umutlarını tamamen kaybettikten sonra boşanma kararını verdikleri anlaşılmaktadır. Görüşülen kadınların gerek evlilik yaşamları boyunca gerekse boşandıktan sonra yoksullukla mücadele etmek için farklı yollar denedikleri görülmektedir.

It is known that poverty has more negative effects on disadvantaged population groups such as women. Furthermore, women generally take on responsibility to cope with poverty cycle. Women, in one hand, have been influenced more negatively by poverty; on the other hand they are first actors to cope with poverty.
The aim of this study is to determine the problems and coping strategies of divorced and poor women. The study is an applied field work which is designed as a qualitative research. In this study, life stories of 10 women who are divorced and getting social assistance from Keçiören Branch of Social Assistance and Solidarity Foundation are taken by in-depth interviews. Semi-structured interview form has been used in the study. In the interview form, questions included about the childhood, family life, school life, working life, marriage history and divorce process of women.
It is understood that interviewed women have been grown up in poor families, married at early [year]s and many of them perceive marriage as a good way to get rid of poverty cycle and negative living conditions. It is determined that, migration history accompany their marriage life, they generally hope to have better life conditions by moving to metropolitan cities but they have started to lose their hopes due to their negative marriage experience in the course of time. Women are generally subjects to torture by their husbands or his relatives. It is concluded that the problems have been effected on women's mental health. When examine the marriage
process of women, it is understood that almost all of them show patience and hope "getting better with time" and then decided to divorce after they lose their hope. It is observed that inter¬viewed women try many different ways to cope with poverty during their marriage process and after divorces.