Bu çalışmada, kanser hastalarının ailelerinin, sosyal destek verme ve hastaların sosyal desteği algılama düzeylerini belirlemek amaçlanmıştır. Betimsel bir çalışmadır. Araştırmaya toplam 80 hasta yakını ve 92 hasta katılmıştır. Araştırmada hasta ve hasta ailesi ile ilgili demografik özelliklerin belirlenmesi ve sosyal destek düzeyinin ölçülmesi amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen (a) Bilgi Formu, (b)Sosyal Destek Hasta Formu ve (c) Sosyal Destek Aile Formu kullanılmıştır. Hastalardan elde edilen veriler, tanımlayıcı istatistiksel yöntemler ve pearson momentler çarpımı ile değerlendirilmiştir. Toplanan bilgiler hastaların en çok eş ve çocuklarından oluşan çekirdek ailelerinden destek aldığını ancak bunun da yeterli düzeyde olmadığını göstermektedir. Hastalar, doktorlardan ve hemşirelerden ara sıra destek aldıklarını, hastalıkları ve tedavileri ile ilgili bilgiyi ise orta düzeyde aldıklarını ancak bunu yeterli bulmadıklarını
ifade etmişlerdir. Psikologlardan ya da din görevlilerinden hiç destek almadıklarını söylemişlerdir. Hastaların diğer hastalardan da yeterince destek alamadıklarını ifade ettikleri görülmektedir. Ailelerin sunduklarını düşündükleri destek düzeyi hastaların algıladığı destek düzeyi ile anlamlı bir ilişki içinde bulunmuştur ve hem aileler hem de hastalar sosyal destek düzeyinden memnun olmadıklarını ifade etmişlerdir. Sosyal desteğin hastalıkla baş etme ve yaşamı uzatma ile ilgili önemi düşünüldüğünde bu konuda hastalar açısından önemli düzeyde sorun olduğu görülmektedir.

This is a descriptive study, and aimed to specify the perceived social support level of the cancer patients form their families and health staff. 80 family members of cancer patients and 92 cancer patient were the subjects. A rating form and two questionnaires (SDAF & SDHF) were used to collect data. Data were analyzed as frequencies and pearson product moment correlation coefficients. Results showed that cancer patients perception about social support from their families is not satisfied and they sta¬ted that the social support given by health staff is not enough. The patients perceived social support from their mates and children in other words from their nucleus families. But this support found to be not satisfied by patients. Patients perceived no social support from other cancer patients, psychologists and religious people. If it is remembered the importance of social support for cancer patients, the results show a problem in terms of patients.