Görme yeteneğinin yitirilmesini takiben, görsel varsanılarla ortaya çıkan Charles-Bonnet Sendromu'nda (CBS), içgörü ve bilişsel yetiler korunmuştur. Yazıda, biri görme yeteneğini hipofiz makroadenomuna, diğeri diyabetik retinopatiye bağlı olarak yitiren ve CBS gelişen iki olgunun tanı ve tedavi süreçleri tartışılmıştır.

Birinci olgu, 35 yaşında, erkek bir hastaydı. Hipofiz adenomu nedeniyle uygulanan operasyonlar sonrasında, optik atrofi nedeniyle, görme yetisini kaybetmiş, ardından görsel varsanılar gelişmişti. 80 mg/gün ziprasidonla görsel varsanılar beşinci günde geriledi, ancak ortaya çıkan şiddetli baş ağrısı nedeniyle ilaç kesildi. 5mg/gün olanzapin başlandı, ancak yanıt alınamadı. Kendi isteğiyle, antipsikotik kullanılmaksızın izlendiği 7 ay sonuna doğru görüntüler değişerek ışık parlamaları ve basit şekillere dönüştü.

İkinci olgu, 20 senedir tip-II Diabetes Mellitus tanısı olan, 54 yaşında, bir kadın hastaydı. 4 sene önce, diyabetik retinopatiye bağlı bilateral görme kaybının hemen ardından görsel varsanılar gelişmişti. Ketiyapin 100 mg/gün ve paroksetin 20 mg/gün ile varsanılar tamamen geriledi.

Olgulardan hiçbiri yakınmalarından hekimlerine söz etmemişti; ikinci olguda tanı 4 yıl sonra hekimin aktif sorgulaması ile konmuştu. Her iki olguda da nöroanatomik lezyonlar mevcuttu, bilişsel yetiler tamdı ve içgörü korunmuştu. Tanı konusunda ilgili branş hekimlerinin eğitilmesi ve görme yetisini yitiren hastalarda CBS'nun aktif olarak taranması gerekmektedir. Tedavide yeni kuşak antipsikotiklerden ziprasidon ve ketiyapin etkili gözükmektedir.

Charles-Bonnet syndrome (CBS) occurs after the loss of vision or a decrease in visual ability and is characterized by visual hallucinations with insight and preserved cognitive status. In this paper, 2 cases in which vision was lost (in one patient due to hypophyseal macroadenoma and in the other due to diabetic retinopathy) are presented.

The first case is a 35- [year]-old male referred to the psychiatry department for depressive complaints. He lost his vision due to optic atrophy following multiple surgeries for hypophyseal macroadenoma and visual hallucinations developed afterwards. Ziprasidone 80 mg/day was started and the hallucinations disappeared on the fifth day, but the medication had to be withdrawn because of severe vascular type headaches. Olanzapine 5 mg/day was subsequently used without benefit. He refused further medication and the visions gradually changed into sparkling lights and simple figures at the 7- [month] follow-up.

The second case was a 54- [year]-old woman with a 20- [year] history of type-II diabetes mellitus. Visual hallucinations developed after bilateral visual loss due to diabetic retinopathy 4 [year]s earlier. She responded well to treatment with quetiapine 100 mg/day and paroxetine 20 mg/day.

Neither of the cases had reported their visual symptoms to their physicians; the second case was diagnosed after 4 [year]s by active screening. Both of the cases had neuroanatomic lesions. CBS symptoms should be screened actively in patients with visual loss and physicians should be educated about diagnosing CBS. Novel antipsychotics, such as ziprasidone and quetiapine, seem to be effective alternatives for the treatment of CBS.