Amaç: Çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine başvuran hastaların yakınmalarını, tanılarını ve tanıya yönelik incelemeleri araştırmak. Yöntem: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi polikliniğine 2002 yılının ilk altı ayı içinde başvuran 523 erkek, 299 kız hastanın dosyası, başvurudan 1-1.5 yıl sonra geriye dönük olarak incelenmiştir. Dosyaların standart bölümlerine kaydedilmiş olan belirti ve tanılar ile izlem sürecinde kaydedilen tanıya yönelik incelemeler değerlendirilmiştir. Bulgular: 'Aşırı hareketlilik', 'dikkat dağınıklığı', 'ders başarısızlığı' ve 'kekeleme' erkeklerde kızlara göre anlamlı düzeyde fazla oranda bulunan başvuru yakınmalarıdır. 'Aile ilişki sorunu', 'mutsuzluk-karamsarlık-isteksizlik', 'bunaltı-sıkıntı-huzursuzluk', 'fiziksel yakınmalar' ve 'özkıyım girişimi-kendine zarar verme' kızlarda erkeklere göre anlamlı düzeyde fazla oranda bulunmuştur. DSM-IV tanıları değerlendirildiğinde, 227 (%28.7) olguda eştanı(lar) olduğu bulunmuştur. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ile en fazla bir arada bulunan tanılar enürezis ve öğrenme bozukluklarıdır. Anksiyete bozuklukları ile en fazla bir arada olan tanı depresyondur. Erkeklerde dışa yönelim sorunları ve iletişim bozuklukları, kızlarda ise içe yönelim sorunları anlamlı düzeyde fazla bulunmuştur. Olguların %19.5'inde uygulanan zeka testi, en fazla gerçekleştirilen tanıya yönelik incelemedir. Randevuya devam etmeme oranı %79.3'tür. Sonuç: Bu çalışmada saptanan bulgular, çocuk psikiyatrisi hizmetlerinin iyileştirilmesinde yararlı olabilir.

Objective: To evaluate symptoms, diagnosis and diagnostic procedures of patients who presented to the child and adolescent psychiatric outpatient clinic. Method: The files of 523 male and 299 female patients who presented to Dokuz Eylul University Child and Adolescent Psychiatry outpatient clinic over first six [month]s of 2002 were retrospectively assessed 1 to 1.5 [year]s after presentation. Symptoms and diagnoses recorded in the standardized parts of the patient files and diagnostic procedures recorded in the patient files during follow-up process were evaluated. Results: Rates of 'over-activity', 'distractibility' and 'academic failure' among males were significantly higher than among females. Rates of 'family relationship problem', 'unhappiness-pessimism-unwillingness', 'physical complaints' and 'suicide attempt-self harm' among females were significantly higher than among males. According to the DSM-IV diagnoses, 227 (%28.7) cases had a comorbid diagnosis. The most frequent comorbid diagnoses of attention deficit hyperactivity disorder were enuresis and learning disorders. The most frequent comorbid diagnosis of anxiety disorders was depression. Males were significantly more likely to have externalizing problems and communication disorders and females were significantly more likely to have internalizing problems. Intelligence test which was administered to %19.5 of the cases was the most frequent diagnostic procedure. The nonattendance rate was 79.3%. Conclusion: The results of this study may be useful for improving child psychiatry services.