Türk Psikiyatri Dergisi; 2007;18(2):147-154
Duygudurum Bozuklukları Ölçeği’nin Türkçe Uyarlamasının Bipolar Bozukluk Taramasında Geçerliği
N Konuk, S Kıran, L Tamam, E Karaahmet, H Aydın, L Atik
Zonguldak Karaelmas Ü. Tıp Fak. Psikiyatri ABD
Amaç: Bu çalışmada Duygudurum Bozuklukları Ölçeği’nin (The Mood Disorder Questionnaire, DBÖ) Türkçe uyarlamasının bipolar bozukluğu taramada geçerliği ve ideal kesim noktasının araştırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Karaelmas Üniversitesi Tıp Fakültesi ve Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri polikliniklerine başvuran ardışık 309 hasta DBÖ’nin Türkçe uyarlaması ile değerlendirildi. Hemen ardından aynı hastalar SCID-I ile tanısal değerlendirmeye alındı. DSM-IV’e göre konulan tanılar “altın standart” olarak belirlendi. Türkçe DBÖ ile elde edilen puanların optimum kesim noktalarının duyarlılığı ve seçiciliği ROC yöntemi ile analiz edildi.
Bulgular: SCID-I görüşmesi ile saptanan DSM-IV tanılarına göre 36 hasta (%11.7) Bipolar Bozukluk Tip I, Bipolar Bozukluk Tip II, Başka Türlü Adlandırılamayan Bipolar Bozukluk tanıları aldı. Herhangi bir eksen I tanısı konmayan hasta sayısı 7 (%2.2) idi. Bunların dışındaki 185 hastaya (%86.1) en az bir diğer eksen I DSM-IV tanısı konuldu. Duyarlılık ve özgüllük değerlerine göre optimum kesim noktası 7 idi. (duyarlılık %64, özgüllük %77) Türkçe DBÖ’in bipolar bozuklukların saptanması için hesaplanan kesim noktası 5 alındığında duyarlılığı %81, seçiciliği %53; kesim noktası 6 olarak alındığında ise duyarlılığı %75, seçiciliği %63 olarak saptandı.
Sonuç: Türkçe DBÖ bipolar bozukluğu taramada yeterli düzeyde geçerlik özellikleri sergilemektedir. Yeterli psikometrik özellikleri ve kolay uygulanması DBÖ’ni bipolar bozukluk taramalarında kullanışlı kılmaktadır. Bu sonuçların genel toplum tabanlı geçerlik çalışmaları ile desteklenmesine gereksinim vardır.
Validation of the Turkish Version of the Mood Disorder Questionnaire for Screening Bipolar Disorders
Objectives: The aims of the study were to validate the Turkish version of the Mood Disorder Questionnaire (MDQ) as a screening tool and to determine its optimum cut-off value for bipolar disorder.
Methods: Validation of the Turkish version of the MDQ was conducted on a sample of 309 consecutive patients who attended the psychiatry outpatient unit of 2 different university hospitals. The Structured Diagnostic Interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCID) was used as a gold standard test and receiver operating characteristic (ROC) analysis was used to evaluate test performance of the MDQ.
Results: In all, 36 (11.7%) patients received a diagnosis of bipolar disorder (type I and II, and bipolar disorder not otherwise specified), 185 (86.1%) were diagnosed as having at least one Axis I psychiatric disorder other than bipolar disorder, and 7 (2.2%) had no psychiatric disorder according to SCID results. Sensitivity and specifity results indicated that the best Turkish MDQ cut-off point was 7 (sensitivity: 0.64; specifity: 0.77), the cut-off point 5 had 0.81 sensitivity and 0.53 specifity, and the cut-off 6 had 0.75 sensitivity and 0.63 specifity.
Conclusion: The Turkish MDQ has satisfactory psychometric properties for screening bipolar disorder. The psychometric properties of the Turkish MDQ and its ease of use make it a useful tool for screening bipolar disorders, though further population-based research is required to confirm these results.