Türk Psikiyatri Dergisi; 2007;18(2):137-146
Tıp Fakültesi ve Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinde Depresif Belirti Yaygınlığı, Stresle Başaçıkma Tarzları ve Etkileyen Faktörler
M Kaya, M Genç, B Kaya, E Pehlivan
Sağlık Müdürlüğü, Ankara
Amaç: İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi (TF) ve Sağlık Yüksekokulu (SYO) öğrencilerinde depresif belirti yaygınlığı, stresle başaçıkma tarzları ve bazı sosyodemografik değişkenlerle ilişkisi incelenmiştir.
Yöntem: Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Stresle Başaçıkma Tarzları Ölçeği (SBTÖ) ve sosyodemografik bilgi formu kullanılmıştır.
Bulgular: Depresif belirtiler SYO öğrencilerinde (n=128) daha yaygındır. TF’de babasının öğrenim düzeyi ortaokul ve üzeri olanların BDÖ puanları anlamlı derecede yüksektir. TF’de ailesinin aylık gelir düzeyi asgari ücret ve altında olanlarda depresif belirtiler daha yaygındır. İki okulda da önceden ruhsal ve bedensel bozukluğu olanların BDÖ puanları anlamlı düzeyde yüksektir. TF öğrencilerinde yaşın artması depresif belirti riskini 2.72, SYO’da önceden ruhsal bozukluğu olmak 5.25 ve kadın olmak 1.85 kez arttırmaktadır. SYO öğrencileri pasif tarzları daha çok kullanmaktadır. Her iki okulda da erkekler aktif tarzları daha çok kullanmaktadır. SYO’da, annesinin öğrenim düzeyi düşük olanlar pasif tarzları kullanırken, aile geliri arttıkça aktif tarzların kullanımı artmaktadır. İki okulda da öğrencilerin BDÖ puanları arttıkça aktif tarz puanları azalmakta, pasif tarz puanları artmaktadır. Ayrıca depresif belirti düzeyi yüksek olan kız ve erkek öğrenciler pasif tarzları daha çok kullanmaktadır.
Sonuç: Depresif belirti yaygınlığı ve stresle başaçıkma tarzları ile ilişkili ruhsal sorunlar yüksek bulunmuştur. Öğrencilere yönelik koruyucu ruh sağlığı programları geliştirilmeli ve yaygınlaştırılmalıdır.
Prevalence of Depressive Symptoms, Ways of Coping, and Related Factors Among Medical School and Health Services Higher Education Students
Objective: The aims of this study were to explore the prevalence of depressive symptoms, ways of coping, and their relationships to sociodemographic variables among students of the Medical Faculty (MF) and the Health Services Higher Education School (HSHES) at Inönü University.
Method: The Beck Depression Inventory (BDI), Styles of Coping Inventory (SCI), and a sociodemographic questionnaire were used.
Results: Among the HSHES students (n = 128), the prevalence of depressive symptoms was higher. The MF students whose fathers had a higher level of education had higher BDI scores. The MF students from families with lower levels of income had a higher frequency of depressive symptoms. In both groups, the students with previous histories of psychiatric and physical ilness had higher BDI scores. Among the MF students, older age (OR = 2.72), and among the HSHES students, having a previous history of psychiatric disorder (OR = 5.25) and female gender (OR = 1.85) affected the prevalence of depressive symptoms. The HSHES students used passive styles of coping more frequently. Active coping styles were used more frequently by the male students in both groups. The HSHES students whose mothers had lower levels of education, had higher passive coping style scores; active coping styles and higher family income correlated positively. In both groups, BDI and active styles scores correlated positively. Passive styles were used more frequently by male and female students that had a higher frequency of depressive symptoms.
Conclusion: The rate of mental health problems was quite high among the students. Preventive mental health programs should be developed and implemented.