Bir devlet çocuk hastanesinde tıbbi nedenlerle yatan çocuklarda çocuk psikiyatrisi konsültasyonlarını çeşitli yönleriyle incelemektir. 1 Ekim 1995 ve 30 Eylül 1996 tarihleri arasında Dr. Sami Ulus Çocuk Hastanesi'nde yatan çocuklara verilen çocuk psikiyatrisi konsültasyon hizmetleri, hastaların demografik verileri, konsültasyon isteme nedeni ve yatışın kaçıncı gününde istendiği,, ruhsal tanı ve planlanan tedavi gibi bilgilerin yer aldığı bir form ile değerlendirilmiştir. Çalışmanın yapıldığı bir yıl içinde yatan hastaların &12'sinden çocuk psikiyatrisi konsültasyonu istenmiştir. Ortalama yaşı 10.5 yıl olan hastaların %45.5'i kız %45.5'i erkektir. Konsültasyonların %27.7'sinin henüz hastalık tanısı konmamış çocuklardan istendiği belirlenmiştir. 5 yaşından küçük çocuklar ve organik beyin sendromu olanlar dışlandığında çocukların %89.6'sının psikiyatri bölümünden konsültasyon istendiği konusundan bilgilerinin olmadığı anlaşılmıştır. Olguların %21.2'sinde konsültasyon isteyen hekim ile konsülte eden psikiyatr görüşememişlerdir. Konsülte edilen çocukların %48.5'inde psikiyatrik bozukluk saptanmış, %22.7'si izleme alınmış, %27.3'ünde ise psikiyatrik bir sorun düşünülmemiştir. Psikiyatrik tanı konmayan hastalar dışlandığında tedavi için %51.1 oranında psikoterapötik yaklaşım uygulanmış, ilaçla tedavi ise %8.5 oranında yeğlenmiştir.

The purpose of this study was to examine the child psychiatry consultations for the inpatients in a satate hospital for children. Child psychiatry consultations for inpatients between October 1, 1995 and Semptember 30, 1996 were examinde in Dr. Sami Ulus Children's Hospital. A questionnaire was filled in for each consultation including variables such as demographic diagnosis and treatment for the child. Referral rate to child psychiatry among the inpatient children was 1.2% in Dr. Sami Ulus Children's Hospital over a [year]. The referred children's mean age was 10.5 and girls outnumbered boys (54.5 female, 45.5 male). There was a predominance of ambiguous diagnosis (22.7%) among the referrals. It was understood that 89.6% of the children knew nothing about the consultation process before tehe consultation took place. In 21.2%of the cases , child psychiatry consultant and consultee could not communicate verbally. In 48.5% of the referred cases a psychiatric diagnosis was made, in 22.7% of the cases no psychopathology was recommended in 8.5% of the patients who received a psychiatric diagnosis.