Çocukların çalıştırılması, eğitimden yokun kalmalarına, bedensel ve ruhsal sorunlara ve olumsuz sosyal etkilere yol açan önemli bir sorundur. Bu çalışmada Diyarbakır sokaklarında çalışan çocukların sosyodemografik özelliklerinin ortaya konması hedeflenmiştir. Bu amaçla 136 sokak çocuğu ile görüşülmüştür. Bunların ortalama yaşı 12.6±1.7 olarak bulunmuştur. Çocukların çoğunluğunun kırsal kesim kökenli olduğu (%79.4), büyük kısmının halen eğitimine devam ettiği (%68.4), altıdan fazla kardeşleri olduğu (%67.6) ve erken yaşta çalışmaya başladıkları anlaşılmıştır. Çocukların sokaklarda çalışmasının toplumda onarılmayacak sonuçlar doğurabilecek önemli bir sosyal yara olabileceği tartışılmıştır.

Employment of children emerges as a serious problem, espically in developing countries and causes deprivation of education, mental and psychial problems and has negative social effects. In this study, it was aimed to display the sociodemographical aspects of children who are working in the streets of Diyarbakir. For this purpose, 136 street children were interviewed. The mean age of these children was 12.6 ± 1.7 [year]s, most of the children's background was rural areas (79.4%), the majority were still attending their school (68.4%), had more than 6 siblings (67.6%) and begun to work at an early age. The problem of child workers as an important social defect and the consequent unrepairable results in the community were discussed.