REM (Rapid eye movement) davranış bozukluğu (RDB) her yaşta ve cinste görülebilmekle birlikte sıklıkla ileri yaşlarda ve erkeklerde ortaya çıkan bir parasomnidir. RDB genellikle hastanın kendine ve yatağını paylaştığı kişiye zarar vermesi ya da görülen rüyanın yol açtığı diğer davranışlarla kendini gösterir. RDB alkol ve madde entoksikasyonu ya da yoksunluğuna bağlı akut olarak ortaya çıkabilir, ancak sıklıkla kroniktir. Birçok kronik RDB olgusu nörodejeneratif hastalıklar, narkolepsi gibi organik durumlarla ilişkilidir. RDB parkinson hastalığı, multisistem atrofi gibi sinnükleopatilerle beraber ya da öncesinde görülebilir. Hasta ve partneri uykuda konuşma, gülme, küfretme, çeşitli jestler yapma, tekme atma, yataktan fırlama, çığlık atma gibi rüya içeri ğiyle uyumlu davranışlar bildirirler. RDB daha çok sabaha karşı olur ve REM dönemlerinin dağılımına uygun olarak uykunun 2. saatinden önce görülmez. Gecede 2-3 kez kadar sık, birkaç haftada bir kez kadar nadir de olabilir. RDB tanısında klinik öykü önemlidir. Kesin tanı için ayrıntılı bir polisomnografik inceleme video kayıtı eşliğinde yapılmalıdır. RDB tedavisinde farmakolojik olarak ilk seçenek klonazepamdır. Bu ilaca yanıt olmayan durumlarda alternatif tedaviler denenebilir.

REM Behaviour Disorder (RBD) is a parasomnia which generally affects older age males, although either gender and all age groups may be affected. RBD presents as injurious behaviour to self and spouse or bizzare dream-enacting behaviour. It may emerge in the context of alcohol and drug abuse and withdrawal but it is generally chronic. RBD may be related with organic conditions like neurodegenerative diseases or naccolepsy. Frequently, this intresting disease may be the initial manifestation of parkinson disease and some other parkinsonian disorders. Most patients and their spouses report such recurrent behaviours like talking, laughing, yelling,swearing and kicking during sleep. These symptoms do not usually begin until approximately two hours after sleep onset. The frequency of RBD episodes can range from several episodes per night to one episode every two week. Clinical history is extremely important for diagnosis. Overnight polysomnographic monitoring with video taping is necessary for the absolute diagnosis. Clonazepam is the drug of choice. Alternative therapies must be considered in patients not responding or tolerating clonazepam.