Amaç: Antipsikotik (klasik ya da atipik) kullanım tercihini ve kullanım sırasında antikolinerjik ve depo antipsikotik ekleme gereğini ve ilaç değiştirme ihtiyacını araştırmak amacı ile şizofreni ve şizoaffektif bozukluk tanısı ile yatan hastalar incelenmiştir

Yöntem: Bu çalışmada, şizofreni ve şizoaffektif bozukluk tanılı 787 yatan hasta geriye dönük olarak incelenmiş, antikolinerjiklerin tedaviye eklenme oranı, ilave depo antipsikotik kullanımı veya başlangıç antipsikoti ğinin değiştirilmesi araştırılmış ve hastaların bazal klinik özellikleri (ör; hastanede kalış süresi, toplam hastaneye yatış sayısı…) karşılaştırılmıştır.

Bulgular: Atipik antipsikotikler hastaların %86.3’ünde tercih edilen tedavi olmuştur. İlave depo antipsikotik kullanım oranı klasik antipsikotik kullanan grupta %63.8 iken, atipik grupta %40.2; antikolinerjik kullanım oranı klasik grupta %64.8 iken, atipik grupta %50.3; başlangıç antipsikotiğinin değiştirilme oranı ise klasik grupta %32.4, atipik grupta ise %19.6 idi ve bu sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0.05). Ayrıca sonuçlar olanzapin (%29.5) ve risperidon (%42.9) ile tedavi edilen hastalara göre ketiyapin (%51.5) ve klozapin (%48.9) ile tedavi edilen hastalarda ilave depo antipsikotiklerin kullanım oranının daha yüksek olduğunu göstermiştir (F=20.5, p<.001). Antikolinerjik kullanımı ise risperidon (%67.1) ve ketiyapin (%52.5) ile daha yüksek iken, olanzapin (%37.3) ve klozapin (%37.8) ile tedavi edilen hastalarda daha düşüktü (F=50.3, p<.001). Başlangıç antipsikotiğinin değiştirilme oranı ketiyapin (%25.3) için en yüksekken, klozapinle tedavi edilen hastalarda (%6.7) ise en düşüktü (F=12.63, p<.007).

Sonuçlar: Sonuçlar, ilave depo antipsikotik kullanım oranı, antikolinerjik kullanım oranı ve başlangıç antipsikotiğinin değiştirilmesi açısından atipik antipsikotiklerin klasik antipsikotiklere göre daha avantajlı olduğunu göstermenin yanısıra; atipik antipsikotiklerin kendi aralarında da anlamlı farklılıklara dikkat çekmektedir.

Objective: Antipsychotic medication choose (classical or atypical) andadd-on anticholinerjics, add-on depot antipsychotics and need forswitching of antipsychotics while medication were examined inschizophrenia and schizoaffective disorder inpatients. Method: In this study, inwhich 787 schizophrenic and schizoaffectiveinpatients were evaluated retrospectively, we investigated the rate ofanticholinergic and depots add on therapies or switching the indexmedication and compared them among basic features of the patients(i.e. duration of hospitalization, frequence of hospitalization…)Results: Atypical antipsychotis were the treatment of choice in 86.3%.Add on depot antipsychotics rate were %63.8 in group which classicalantipsychotic were being used, and %40.2 in atypical group, rate ofanticholinergic use were %64.8 in classical group and %50.3 inatypical group, switching the index medication rate were %32.4 inclassical group and %19.6 in atypical group, and these results weresignificant statistically (p<0.05). Furthermore results show that add-ondepot antipsychotics rate was higher for quetiapine (51.5%) andclozapine (48.9%) than olanzapine (29.5%) and risperidone (42.9%)treated patients (F=20.5, p<.001). The rate of anticholinergic use washigher in risperidone (67.1%) and quetiapine (52.5%), whileolanzapine (37.3%) and clozapine (37.8%) treated patients were beinglower (F=50.3, p<.001). Switching the index medication rate washighest for quetiapine (25.3%) and lowest for clozapine (6.7%) treatedpatients (F=12.63, p<.007). Conclusion: In addition besides results show that atypicalantipsychotics were advantageous than classical antipsychoticsamong add-on depot antipsychotics, rate of anticholinerjics use andswitching of index medication, pointed out significant differencesamong atypical antipsychotics in each also.