Amaç: Hemen hemen tüm depresif hastalar gün içinde yorgunluk ve enerji kaybından yakınmaktadırlar. Özellikle sedasyon böyle hastalarda önemli bir sorundur. Bu yüzden sedatif olmayan antidepresan seçimi göz önüne alınmalıdır. Bu nedenle, bu çalışmada gençlerde depresyonla ilişkili enerji bozukluklarında fluoksetinin klinik etkinliğini geriye dönük olarak değerlendirmek amaçlanmıştır. Yöntem: 13-18 yaş arasındaki 49 depresif gencin değerlendirilmesinde Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği (HDDÖ). HDDÖ Retardasy on faktörü. Genel Klinik İzlenim-Şiddet Ölçeği. Hasta Genel İzlenim-Şiddet Ölçeği. Görsel Analog Ölçeği ve Enerji ve Yorgunluk Alt Ölçeği kullanılmıştı!: Hastalar tedavinin 4., 8. ve 12. haftasında değerlendirilmiştir. Sonuçlar: HDDÖ toplam puanlarında 12. haftada (8.82±5.87) başlangıca göre (23,05±5.43) anlamlı derecede azalma belirlenmiştir. HDDÖ Retardasyon faktör puanlan 12. haftada (3.86) başlangıca göre (1.37) anlamlı derecede azalmıştır. Benzer şekilde, Görsel Analog Ölçeği ve Enerji ve Yorgunluk Alt Ölçeği toplam puanlarında 12. haftada (6,9 ve 6.22, sırasıyla) başlangıca (2.09 ve 2.33, sırasıyla) göre anlamlı bir artış saptanmıştır. Lojistik regresyon analizinde başlangıçtaki depresyon şiddetinin etkisi kontrol edildikten sonra, HDDÖ Retardasyon faktöründeki çalışma ve etkinliklerle ilgili belirtilerdeki erken değişim ile son görüşmede remisyon ölçütünü karşılama (HDDÖ toplam puanının 8 den küçük olması) anlamlı olarak ilişkilidir. Tartışma: Doğal desende ve geriye dönük olarak yapılan bu çalışmaya göre, fluoksetin tedavisi gören genç hastalar depresyon yanı sıra enerji ve yorgunluk belirtilerinde de belirgin bir düzelme yaşamışlardır.

Objective: Almost all depressed patients complain about daily fatigue or loss of energy. In such depressed adolescents, daytime sedation is an important problem therefore the choice of nonsedating antidepressants should be considered in these adolescents' treatment The aim of the study was to evaluate retrospectively the clinical effectiveness of fluoxetine on the depression-related energy disturbances in adolescent outpatients. Method: Forty-nine depressed adolescents aged 13-18 [year]s were evaluated using the Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D), HAM-D Retardation factor. Clinical Global Impression of Severity Illness Scale (GCI-S). the Patient Global Impression of Severity Scale (PGI-S). Visual Analogue Scale for energy and the Energy and Fatigue facet. The patients were evaluated at 4. 8, and 12 weeks of treatment Results: HAM-D total scores decreased from a baseline of23.05+5.43 to 8.82±5.87 (mean±SD) after 12 weeks of treatment. HAM-D Retardation factor scores decreased progressively from a baseline mean rank of 3.86 to 1.37 at the final visit. Similarly, the Visual analogue scale and the Energy and fatigue facet scores increased significantly by week 12, from a mean rank of 2.09 at baseline up to 6.9 and from 2.33 at baseline up to 6.22 at the final visit, respectively. After controlling for initial severity of depression in our logistic regressions, meeting criteria for remission at the final visit (HAM-D <8) was significantly related to an early change in the HAM-D Retardation factor item of Work and Activities symptoms. Discussion: Results from this naturalistic and retrospective study indicated that fluoxetine-treated adolescent outpatients experienced a significant improvement in symptoms of fatigue and loss of energy as well as their overall depression.