Türkiye Klinikleri Dahili Tıp Bilimleri Dergisi Psikiyatri; 2006;2(29):60-64
Bipolar Bozukluklarda Tedavi Uyumsuzluğu
MA Ateş, A Algül
GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Psikiyatri Kliniği, İSTANBUL
Bu makalenin amacı; bipolar bozukluklar (BB)’daki tedavi uyumsuzluğu ve uyumu geliştirme bilgilerimizi gözden geçirmektir.
1976 ve 2006 yılları arasındaki İngilizce yayınlar pubmed’den taranmıştır. İlaveten klinik pratikteki seçilmiş makalelerle desteklenmiştir.
BB’daki tedaviye uyumsuzluk tahminleri %10 ile %60 arasında (ortalama %40) değişmektedir. Yeni ilaçlara rağmen prevalans anlamlı olarak değişmemiştir. Tutum ve inanışların uyuma etkisinin en az ilaç yan etkileri kadar önemli olduğuna dair kanıtlar vardır. Sorunun üstesinden gelinebileceğine, tedavi uyumsuzluğunun azaltılacağına dair sınırlı sayıda deneysel çalışma vardır.
BB’un tedavisiyle ilgili yayınların yalnızca %1-2’si tedavide uyumsuzluğa yol açan faktörlerle ilişkilidir. Bu bizim için hayal kırıklığı yaratmaktadır. Çünkü araştırmalar ve klinik veriler, affektif bozukluklardaki uzun dönem prognozu iyileştirmede tedavinin idamesinin önemini vurgulamaktadır.
Medication Non-adherence In Bipolar Disorders
The aim of this paper is to review the knowledge for improving medication adherence and non-adherence in bipolar affective disorders.
Studies were identified through Pubmed searches of English [language] publications between 1976 and 2006. This was supplemented by a hand search and the inclusion of selected descriptive articles on good clinical practice.
Estimates of medication non-adherence for bipolar disorders range from 10 to 60% (median 40%). This prevalence has not changed significantly with the introduction of new medications. There is evidence that attitudes and beliefs are at least as important as side-effects in predicting adherence. The limited number of empirical studies of how to reduce non-adherence offer encouraging evidence that, if recognized, the problem can be overcome.
Only 1-2% of all publications on the treatment of bipolar affective disorders explore factors associated with medication non-adherence. This is disappointing as research and clinical data highlight the importance of extended courses of medication in improving the long-term prognosis of bipolar affective disorder.