Malatya il merkezinde yaşayan ve DSM-IV'e göre enürezis tanısı konan çocuklarda demografik özellikler ve hastalığın geçiş yönünün araştırılması amacıyla 146 çocuk hasta incelendi. Hastaların %60.3'ü erkek, %39.7'si kız, yaş ortalaması 8.78 yıl idi. Hiçbirisi son bir yılda herhangi bir ilaç kullanmıyordu. %78.1'i birincil, %21.9'u ikincil enüretikti. İkincil olanların %64.5'inde kendiliğinden başlangıç tanımlandı. Birinci ve ikinci derece akrabalarda enürezis öyküsü sırasıyla; %58.9 ve %54.1 bulundu. Hergün altını ıslatanların oranı %51.4 idi. Hastaların %24.7'sinde diurnal özellik saptandı. Annede altını ıslatma oranı kızlarda anlamlı oranda yüksek bulundu. Birinci ve ikinci yakınlarında; kardeşlerde ve anne-babada altını ıslatma oranı açısından belirgin bir farklılık saptanmadı. Altını ıslatma sıklığı ile ruhsal ve fiziksel hastalık komorbidite oranı arasında doğrudan bir ilişki saptandı. Sonuç olarak erkeklerde daha fazla görülen bu bozukluk, ailesel ve genetik geçişin temel olduğu biyolojik-gelişimsel bir boşaltım bozukluğu olarak görülebilir. Hastalığın etyolojisinin anlaşılması ve daha etkin tedavi yaklaşımları için biyolojik araştırmalara ağırlık verilmelidir.

One hundred-forty six children being in the city center of Malatya and diagnosed as enuresis according to DSM-IV criteria were to examine the demographic characteristics and familial transmissiomn of the subject. Of this children, 60.3% were male, 39.7% were female, and the mean of age was 8.78 [year]s. None of the children had been using medication for the last [year]. 78.1 % of subjects were primary, 21.9% were secondary enuretics. 64.5% of the secondary enuretics described a spontanoeus onset. There was a history of enuresis in most of their primary and secondary relatives; 58.9 % and 54.1 % respectively. The frequency of daily wetter was 51.4%, 24.7% of the subjects were diurnal pattern. Maternal wetting ratio was significantly higher among their girls. There was no obvious difference between primary and secondary enuretics in respects to wetting of siblings and parents. The freqeuncy of wetting and the frequency of physical and psychiatric disorder comorbidity were increasing proportionally. This disorder which is seen more in male is accepted as an elimination disorder which is biological-developmental dysfunction based on familial and genetic heritance. To understand the disease and to create more effective therapy methods, biological studies must be based on more.