Türk Psikiyatri Dergisi; 2006;17(4):286-295
Ana Babaya Bağlanma Ölçeği: Türk Üniversite Öğrencilerinde Psikometrik Özelliklerinin Değerlendirilmesi
EG Kapçı, S Küçüker
Ankara Ü İlköğretim, Ankara
Amaç: Bu araştırmanın amacı, Ana Babaya Bağlanma Ölçeği-ABBÖ’nin (Parental Bonding Instrument-PBI; Parker ve ark. 1979). Türk üniversite öğrencileri için psikometrik özelliklerini incelemektir.
Yöntem: Katılımcıların 336’sı kız (% 61.5), 211’i (% 38.5) erkektir; yaş ortalamaları 21.55’tir. (SS=1.65). ABBÖ’nin geçerliği boyutunda, yapı geçerliğini değerlendirmek üzere açımlayıcı faktör analizi yapılmış, ölçüt geçerliğini sınamak için ise Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği (PARI) ve Ana-Baba Tutum Ölçeği (ABTÖ) ile olan korelasyonuna bakılmıştır. Ölçeğin güvenilirliğine ise iç tutarlılık, iki-yarı ve test-tekrar test yöntemleriyle bakılmıştır.
Bulgular: Faktör analizi sonucunda PBI’dakine benzer şekilde iki faktörlü bir yapı ortaya çıkmış, ancak PBI’da aşırı koruma/kontrol olarak adlandırılan ikinci faktördeki kontrol maddeleri, ABBÖ’nde ilgi faktörüne yüklenmiş ve bu boyut ilgi/kontrol olarak adlandırılmıştır. ABBÖ’nin, PARI ve ABTÖ ölçekleri ile genel olarak yüksek korelasyonlar verdiği görülmüştür. ABBÖ’nin test-tekrar test, iç tutarlık ve iki yarı güvenilirliğine ilişkin bulgular da ölçeğin güvenilirliğini desteklemektedir.
Sonuç: Ana-babaya bağlanma örüntüsünü değerlendirmede ABBÖ’nin psikometrik özelliklerinin doyurucu olduğu ve ülkemizde kullanılabileceği görülmektedir. İzleyen çalışmalarda algılanan ana baba davranışlarının ruhsal bozukluklara olası katkısını değerlendirmede ABBÖ’nin klinik kullanım değerinin incelenmesi önerilmektedir.
The Parental Bonding Instrument: Evaluation of Psychometric Properties with Turkish University Students
Objective: The present study aimed to evaluate the psychometric properties of the Parental Bonding Instrument (PBI) for Turkish university students.
Method: A total of 336 (% 61.5) female and 211 (%38.5) male students attending Ankara and Pamukkale Universities participated in the study. The mean age of the participants is 21.55 (SD=1.65) with a range of 18-26. The construct validity is examined by exploratory factor analysis; the criterion related validity is assessed by examining the correlation of the PBI with two instruments namely “The Parental Attitude Research Instrument (PARI)” and “The Parenting Style Inventory (PSI)”. The reliability of the PBI was assessed by Cronbach’s Alpha, test-retest and split-half reliability statistics.
Results: The factor analysis for Turkish university students yielded two factor solutions for both parents as original PBI. Nevertheless the items related to the controlling behaviors are loaded on the care factor instead of the overprotection as found by Parker et. al. (1979). Thus these two factors are named as care/control and overprotection subscales. Additionaly, PBI is found to demonstrate generally a high level of correlations with PARI and PSI supporting criterion-related validity. Finally, the reliability studies of the PBI demonstrated that it is a highly reliable scale and showed stability for a period of three weeks interval.
Conclusion: The psychometric properties of the PBI is found to be satisfactory and could be used to assess parental attachment. It is suggested that further studies may illuminate the clinical value of the PBI and quantify parental contribution to psychopathology.