Alzheimer hastalığı, 65 yaşının üstündeki nüfusun önemli bir bölümünü tehdit etmesi nedeniyle, gelişen dünyada önemli bir toplum sağlığı sorununa dönüşmüştür. Erken dönemde bellek bozukluğu ile başlayıp giderek dikkat, dil, görsel mekansal işlevler gibi diğer kognitif süreçlerin, davranışın, duygudurumun da etkilenmesi ile global bir demansa dönüşen Alzheimer hastalığının histopatolojik belirteçleri senil plaklar, nörofıbriler yumaklar ve nöronal kayıptır. Alzheimer hastalığının ailevi formu 21., 14. ve 1. kromozom mutasyonları ile ilişkilidir. Ondokuzuncu kromozomdaki Apolipoprotein geninde E4 aleli varlığı, aile öyküsü, ileri yaş, kafa travması öyküsü yaygın olarak kabul gören risk faktörleridir. Non-steroid antienflamatuar ilaç kullanımı, post-menopozal kadınlarda östrojen replasman tedavisi koruyucu faktörlerdir. Alzheimer hastalığında kesin tanı histopatolojik tanıdır. Klinik olarak %95 doğrulukla olası AH tanısı koymak mümkündür ve henüz hastalığın kesin tanısını sağlayan bir laboratuar yöntemi olmadığı için laboratuardan ancak ayırıcı tanıda ve destekleyici olarak yararlanılmaktadır. Alzheimer hastalığının kesin tedavisi yoktur, mevcut tedavi yaklaşımları kolinerjik işlevlerin artırılmasına yönelik semptomatik tedaviler ve antioksidan maddeleri içeren nöroprotektif yaklaşımlardır.