Amaç: Bu araştırma, aileleri ile birlikte ve yetiştirme yurtlarında yaşayan ergenlerin öfke ifade etme biçimlerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yöntem: Bu araştırma Gazi Lisesi'nde 2003-2004 öğretim yılında eğitim gören 286 öğrenci; Keçiören, Gazi ve 50. Yıl Yetiştirme Yurdu'nda yaşayan ve okula devam eden 100 öğrenci ile gerçekleştiril miştir. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve Balkaya tarafından ülkemizde uygu lanan "Çok Boyutlu Öfke Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; İki Ortalama Arasındaki Farkın Anlamlılık Testi (t test) ve yüzdelik kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma sonucunda, ailesi ile birlikte yaşayan ergenlerde eleştiriye uğrama, haksızlığa uğrama, ciddiye alınmama ve kaygılı davranışlar puanı yetiştirme yurdunda yaşayanlardan daha yük sek olduğu saptanmıştır. Yetiştirme yurdunda yaşayanlarda dünyaya ve diğerlerine yönelik öfke puanı, ailesi ile birlikte yaşayanlardan daha yüksek; ailesi ile birlikte yaşayan kızların ise erkeklere göre tüm alt ölçeklerden aldıkları puan ortalamaları daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Araştırmadan elde edilen bulgular doğrultusun da; istekli gruplara öfke duygularıyla baş ede bilmeleri konusunda eğitim verilmesi, ailelere kız ergenlere yaklaşımlarına yönelik, okul hemşiresi tarafından danışmanlık ve eğitim programlarının oluşturulması gibi önerilerde bulunulmuştur.

Objective: This descriptive study aims to determine the anger of expressing adolescents living with their family and living in orphanages. Method: The sample of the study were based upon 286 students in Gazi High School in 2003- 2004 educational [year], 100 students living in Keçiören, Gazi, 50. Yil orphanage and attending the high school. Personal information form pre pared by the researcher and "Multidimensional Anger Inventory" adapted by Balkaya to our country were used as data gathering tools. Percentage, independent Groups t-Test were used in the evaluation of the data. Results: Results of the study showed that, the point of being criticized, being unjusticed, not being taken seriously and grievely behaviours for the adolescents living with family were higher than those living in orphanages. Anger towards the world and others for the adolescents living in orphanages were found higher than those living with their family. Conclusion: With regard to the findings of the research, proposals were made like educating the willing groups in the subject of coping with their angers, forming advisory and educatory programs by the school nurse to the families about the approaches to the female adolescents.