Amaç: Bu çalışmada intihar girişiminde bulunan gençlerin sosyodemografik-sosyokültürel ve aile özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı.
Yöntem: İntihar girişimi nedeni ile hastaneye kabul edilen 15-24 yaş arası 63 genç, sağlıklı gençler­den oluşan 65 kişilik kontrol grubu ile sosyodemografik-sosyokültürel ve aile özellikleri açısından karşılaştırıldı. Altmış üç intihar girişimcisinin 48'i (%76.2) kadın, 15'i (%23.8) erkekti. Kontrol grubu intihar girişimcileri ile benzer yaş ve cinsiyetteki gençlerden oluşturuldu. Altmış beş kişilik kontrol grubunun 46'sı (%70.8) kadın, 19'u (%29.2) erkekti. Gençlere yazarlar tarafından geliştirilen görüşme formu uygulandı. Elde edilen veriler, verilerin yapısına uygun olarak x-kare, t-test ile değerlendirildi.
Bulgular: İntihar girişiminde bulunanların 58'i yöntem olarak ilâç yüksek dozunu, 4'ü böcek ilacı içmeyi, 1'i asıyı kullanmıştır. Ayrıca bu grubun %47.6'sı (n=30) daha önce en az iki hafta süre ile ölüm isteği hissetmiş, %44.4'ü (n=28) intihar hakkında düşünmüş ve %31.7'si (n=20) daha önce intihar girişiminde bulunmuştur. İki grup karşılaştırıldığında, intihar girişiminde bulunan gençlerin daha az eğitim aldıkları, okula devam veya düzenli bir işte çalışma oranlarının düşük olduğu bulun­du. Psikiyatrik hastalık veya psikiyatriye başvuru oranlarının daha yüksek olduğu, ana-baba eğitim düzeyinin daha düşük olduğu, ailede fiziksel istismara mâruz kalma veya tanık olma oranlarının daha yüksek olduğu, ailede psikiyatrik hastalık oranlarının daha yüksek olduğu ve daha fazla sigara içtikleri tespit edildi.
Tartışma: Sonuçlar gençlerde intihar girişimi ile parçalanmış aileye sahip olmaktan ziyâde, iyi fonksiyon göstermeyen aile ortamına sahip olma arasında güçlü bir ilişki olduğunu göstermiştir. Sonuç: İntihar girişimini etkileyen faktörlerin bilinmesi intihar önleme çalışmaları için önemlidir. Aynı zamanda klinisyene intihar girişiminde bulunan gençlerin değerlendirilmesinde yol gösterici olacaktır.

Purpose: In this study our aim was to reveal sociodemographic-sociocultural and family traits of young suicide attempters.
Method: We examined 63 young patients admitted to the hospital with suicide attempt whose ages were between 15 and 24. Of these 63 suicide attempters, 48 (76.2%) were female, 15 (%23.8) were male. We compared these patients with 65 healthy controls according to their sociodemo­graphic-sociocultural and family traits. Healthy controls were similar age and gender with suicide attempters. Of these 65 controls 46 (70.8%) were female, 19 (29.2%) were male. To evaluate sui­cide attempters and controls we used a questionnaire that was formed by authors. Chi-square and t-test analysis were used to evaluate the data.
Findings: Fifty-eight of the patients had attempted suicide by ingestion of drugs, four by inges­tion of insecticides, and one by hanging. Of the suicide attempters 47.6% (n=30) had the wish to die, 44.4% (n=28) had thoughts about suicide for a period of 2 weeks or more in their life and 31.7% (n=20) had made previous suicide attempts. We found out that when compared to controls, young patients with suicide attempt had lower education levels, more absence from school or reg­ular employment, more past history of psychiatric disorder-care, lower parental education level, more witness or exposure to physical abuse, higher parental psychopathology and more smoked . Discussion: This study shows strong association between suicide attempt and dysfunctional fam­ily rather than parental divorce or separation.
Conclusion: Knowledge of associated factors with suicide attempt is important in suicide pre­ventive work and will guide the clinician in the important task of assessing suicidal young people.