Amaç: Bu çalışmada hareketlilik ve/veya dikkatsizlik yakınmalarıyla polikliniğe başvuran çocuklarda dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tanısının varlığı araştırılmıştır. Yöntem: Çocuk psikiyatrisi polikliniğine başvuran ve anne babaları tarafından yakınmalarının "hareketlilik ve/veya dikkatsizlik" olarak tanımlandığı 7-15 yaşları arasında 52 olgu araştırmaya alınmışür. Başvuran hastalar iki hekim tarafından değerlendirilmiş ve tanılar DSM-IV tanı kriterlerine göre konulmuştur. Yıkıcı Davranıra Bozuklukları için DSM-IVe Dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği anne baha ve öğretmen formu (YDBTDÖ) kullanılmıştır. Sonuçlar: Çalışmaya alınan 52 olgunun (44 erkek, 8 kız), yaş ortalamaları 111,7±25,1 ay'dır. Klinik değerlendirmelere göre 17 olgu (%32,7) dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB), 13 olgu (%25) depresyon ve/veya anksiyete bozukluğu, 11 (%21,2) olgu farklı psikiyatrik tanılar almışlardır. 11 olgu (%21,2) ise herhangi bir psikiyatrik hastalığın tanı ölçütünü karşılamamıştır. Anne babaların ve öğretmenlerin doldurdukları YDBTDÖ puanlarında gruplar arasında fark bulunmamıştır. Tartışma: Bu araştırmada hareketlilik ve/veya dikkat eksikliği yakınmaları ile başvuran çocukların üçte ikisinin birincil tanısı DEHB değildir. En sık konulan tanılar DEHB ve depresyon ve/veya anksiyete bozukluğudur. Olguların beşte biri herhangi bir psikiyatrik hastalık tanısı almamıştır. Bu bulgu, hareketlilik ve/veya dikkatsizlik yakınmalarının, DEHB dışında depresyon ve anksiyete bozukluğu başta olmak üzere pek çok çocukluk çağı psikiyatrik bozukluğunda görülebileceğini ve tanı sürecinde klinisyenin rolünün önemini vurgulamaktadır.

: The aim of this study was to evaluate the attention deficit and hyperactivity disorder in children whose primary complaint were hyperactivity and/or attention problems. Method: Fifty two children between ages 7-15 [year]s who were admitted to a university clinic with hyperactivity and/or attention problems were assessed with interviews by two child psychiatrist and diagnosis were made according to DSM-IV criteria. DSM-IV Based Child and Adolescent Behavior Disorders Screening and Rating Scale and the Parent and Teacher Forms were also applied to get information about hyperactivity and attention problems. Results: Out of 52 children (44 males, 8 females, mean age 111. 7±25.1 [month]s), 17 (32,7 %) were diagnosed as attention deficit hyperactivity disorder (ADHD), 13 (25 %) as major depression and/or anxiety disorder and 11 (21,2 %) as other psychiatric disorders (tic disorder, learning disorder, etc). No psychopathology was detected in 11 cases (21,2 %). Significant differences were not found between groups according to DSM-IV Based Child and Adolescent Behavior Disorders Screening and Rating Scale and Parent and Teacher Forms. Discussion: Two thirds of the children whose primary complaint was hyperactivity and/or attention problems were not diagnosed as ADHD. Although ADHD and depression and/or anxiety disorder were the most frequent diagnosis in outpatients, almost one fifth of the cases had no psychiatric disorder which can lead to these problems. These findings emphasized that attention and/or hyperactivity problems can not only be present in ADHD cases, but also in other childhood psychiatric disorders; particularly in depression and anxiety disorders. This study also revealed the importance of clinician's role during the diagnostic process