Kısa dönemde etkili olan çoğu tedavi yöntemi, uzun vadede kalıcı etki göstermeyebilir. Bunun nedeni; belirli psikolojik ve biyolojik süreçlerin hastalığın oluşumundan sorumlu olmasına karşın bunlardan farklı süreçlerin nükslerin oluşumundan sorumlu olmasıdır. Marlatt ve Gordon'dan önce nüksleri önlemeye yönelik yaklaşımlar, içme davranışını sonlandırmaya yönelik tedavi programları içine daha fazla sayıda tedavi bileşeni ekleyerek, bu bileşenlerden en az biri aracılığıyla daha kalıcı tedavi sağlama yolları aramışlardır. Marlatt ve Gordon, sorunlu davranışın yeniden ortaya çıkmasını bir tedavi başarısızlığı (lapses) gibi ele alan görüşün tersine, hatalı içme davranışı ile nüks arasında bir ayırım yapmaktadır. Hatalı içme davranışı, istenmeyen sonuca (nükse) gidebilen veya gitmeyen bir süreci tanımlamaktadır. Bu yazıda, içme davranışını değiştirmeye veya sonlandırmaya yönelik bir başlangıç tedavisinden çok. sonlandırılan içme davranışının devamının sağlanmasına odaklanan bir nüks önleme modeli tartışılmaktadır.

Treatments that are effective in the short term may fail to provide long-term maintenance. This may be due to the fact that certain psychological and biological processes might cause the disorder to occur, but other processes may promote relapses. Before Marlatt and Gordon, approaches for response prevention tended to involve increasing the number of initial treatment components in the belief that at least one of the components may have enduring effect for each individual. Marlatt and Gordon contrast the view of reemergence of the problem behaviour as a treatment failure and make a distinction between lapse and relapse, with lapse referring to the process that may or may not lead to an unfavorable outcome (relapse). This paper discusses about a relapse prevention model that focus more on the maintenance phase of drinking habit change rather than an initial habit change which are likely to be governed by different processes.