Bir relrospektif çalışmada DSM-III-R'ye göre tanı konmuş yatan şizofrenik hastalarda sosyodemografik ve klinik özellikler, sağaltım ve sonuçları çeşitli yönleriyle değerlendirildi. Hastaların çoğunluğunun 20-44 yaş aralığında kümelendiği, erkek kadın oranının 2:1 olduğu ve hastaların yarıdan çoğunun işsiz ve bekar olduğu saptandı. Paranoid tip en yaygın tipi, ayrımlaşmamış tip ise ikici sırada gelmekteydi. Hastalığın başlangıç yaşı erkeklerde daha erkendi ve en çok 20-29 yaş aralığında yoğunlaşmıştı. Şizofreni için aile öyküsünün hastaların % 14.58'inde olumlu olduğu bulundu. Hastaların % 42.71'inde süreğen gidiş saptandı. Sağaltım sonuçları hastaların % 39.58'inde kötüydü ve dezorganize ve rezidüel tiplerde daha olumsuzdu. Olguların yandan çoğunda 800 mg/gün ve üzerinde klorpromazin eşdeğeri antipsikotik dozları kullanıldığı ye EKT kullanımının seyrek olduğu saptandı

This retrospective study evaluated sociodemographic and clinical features, different aspects of treatment and outcome i schizophrenic inpatients diagnosed accordl to DSM-III-R.
Most of the patients were 20-44 [year]s old, me women ratio was found to be 2:1 and more th half of the patients were unemployed and sin Paranoid type was the most prevalent type a; undiferentiated type second. Age at onset wa earlier in men and most prevalent in 20-29 y< range. Family history for schizophrenia was postive in 14.58 % of patients. Chronic courc< was prominent 42.71 % of patients. Treatmer outcome was bad in 39.58 % of patients and outcome was worse in disorganised and resic types. 800 mg/day or higher chlorpromazine equivalent antipsychotic doses were used in more than half of the cases and ECT usage was rare.