Bu çalışmada Covid 19 pandemi döneminde Şanlıurfa’da yaşayan bireylerin depresif ve anksiyete belirtilerinin yaygınlığının psikolojik dayanıklılık ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Mevcut çalışma kesitsel bir çalışma olup ilişkisel tarama modelinde tasarlanmıştır. Araştırma örneklemini 18-65 yaş aralığında, Şanlıurfa ilinde ikamet eden 704 Kadın (%43,14) ve 928 Erkek (%56,86) olmak üzere toplamda 1632 kişi oluşturmuştur. Bu araştırmada katılımcılara araştırmacı tarafından oluşturulan Demografik Bilgi Formu, Beck Depresyon Ölçeği, Beck Anksiyete Ölçeği ve Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği uygulanmıştır. Katılımcıların sosyo-demografik özelliklerinin ölçeklerden aldıkları puanlar ile karşılaştırılmasında; bağımsız örneklem t testi ve Anova testi uygulanmıştır. Katılımcıların Beck Depresyon Ölçeğinden, Beck Anksiyete Ölçeğinden ve Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeğinden aldıkları puanlar arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson testi kullanılmış ve ölçek puanlarının yordayıcı durumlarının tespitine yönelik regresyon analizi uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, kadınların, genç yetişkinlerin, lise mezunu olanların, bekârların, çocuğu olmayanların, aylık geliri daha düşük olanların, oturdukları eve aile imkânlarıyla sahip olanların, fiziksel/psikolojik hastalığı bulunanların, alkol kullananların ve herhangi bir psikoaktif madde denemiş olanların Beck Depresyon ve Beck Anksiyete ölçeğinden aldıkları puanlar daha yüksek bulunmuştur. Katılımcıların psikolojik dayanıklılık düzeylerinin arttıkça depresif ve anksiyete belirtilerinin azaldığı tespit edilmiştir. Çalışma sonucunda Covid-19 döneminde bireylerdeki psikolojik dayanıklılık özelliklerinin depresif ve anksiyete belirtilerini azaltmakta etkili olduğu belirlenmiştir. Bu bulgular doğrultusunda, Covid-19 dönemi sonrasında psikolojik müdahaleler tasarlanırken psikolojik dayanıklılığı arttırmaya yönelik çalışmalar yapılması önerilmektedir.

This study investigated the relationship between depressive and anxiety symptoms and psychological resilience among individuals in Sanliurfa during the COVID-19 pandemic. It employed a cross-sectional design with 1,632 participants (704 women, 928 men) aged 18-65 in Sanliurfa province. The study used various measures, including a Demographic Information Form, Beck Depression Scale, Beck Anxiety Scale, and Psychological Resilience Scale for Adults. The analysis included comparing participants' sociodemographic characteristics with their scores on the mentioned scales, using tests like the Independent Sample t-test and ANOVA. Additionally, Pearson tests were used to assess correlations between scores on the Beck Depression Scale, Beck Anxiety Scale, and Psychological Resilience Scale for Adults, while regression analysis was employed to predict scale scores. The findings revealed that women, young adults, high school graduates, single individuals, those without children, individuals with lower incomes, those who owned their homes with family support, people with physical or psychological illnesses, alcohol users, and those who had experimented with psychoactive substances exhibited higher scores on the Beck Depression and Beck Anxiety Scales. Conversely, participants with higher levels of psychological resilience tended to experience fewer depressive and anxiety symptoms. In conclusion, the study highlighted the role of psychological resilience in mitigating depressive and anxiety symptoms during the COVID-19 pandemic. The results suggest the importance of developing interventions that promote psychological resilience, especially in the post-pandemic period. Further research is recommended to explore strategies for enhancing psychological resilience in individuals facing pandemic-related stressors.