Bağımlılık Dergisi; 2023;24(2):197-206
Hemşirelik Öğrencilerinde Sosyotropi Kişilik Özelliği ile Yalnızlık Arasındaki İlişkide Akıllı Telefon Bağımlılığı Aracı Etkisi
N Uzdil, N Şimşek
Erciyes Üniversitesi, Kayseri
Amaç: Bu çalışma ile hemşirelik öğrencilerinde sosyotropi kişilik özelliği ile yalnızlık arasındaki ilişkide akıllı telefon
bağımlılığının aracı etkisini belirlemek amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışma tanımlayıcı-ilişki arayıcı desende gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini çalışmaya dahil olma
kriterlerini karşılayan 273 hemşirelik öğrencisi oluşturmuştur. Veriler araştırmacılar tarafından; kişisel bilgi formu,
Sosyotropi-Otonomi Ölçeği (SOSOTÖ), Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği (ATBÖ-KF), De Jong Gierveld Yalnızlık Ölçeği
(DJGYÖ) kullanılarak, online olarak toplanmıştır.
Bulgular: ATBÖ-KF puan ortalaması 30.98 ± 10.66, Sosyotropi puan ortalaması 53.92 ± 16.13, Otonomi puan
ortalaması 70.47 ± 15.34, DJGYÖ puan ortalaması 25.43 ± 6.87 olarak belirlenmiştir. Sosyotropi ile otonomi, ATBÖKF ve DJGYÖ arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişki saptanmıştır. Ayrıca akıllı telefon bağımlılığının
aracılık rolünün orta düzeyde olduğu bulunmuştur. Hemşirelik öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılığı puanlarının %14,2’lik
kısmı sosyotropi ile açıklanmaktadır. DJGYÖ puanlarının ise %8,2’lik kısmı sosyotropi ve ATBÖ-KF ile açıklanmaktadır.
Sonuç: Hemşirelik öğrencileri arasında akıllı telefon bağımlılığının sosyotropi kişilik özelliği ile yalnızlık arasındaki ilişkiye
orta düzeyde aracılık ettiği belirlenmiştir. Aynı zamanda sosyotropi kişilik özelliğinin yalnızlık üzerinde doğrudan bir
yordayıcı etkisi vardır. Hemşirelik eğitim programlarında öğrencilerin bilimsel gelişimlerinin yanında sosyotropi-otonomi
kişilik özelliklerinin de geliştirilmesine yönelik etkinliklerin yer alması önerilebilir.
Mediating Effect of Smartphone Addiction on the Relationship Between Sociotropy Personality Trait and Loneliness in Nursing Students
Objective: The aim of this study was to examine the mediating effect of smartphone addiction on the relationship
between sociotropy personality trait and loneliness in nursing students.
Method: The study was carried out in descriptive-relational design. The sample of the study consisted of 273 nursing
students who met the criteria for inclusion in the research. The data were obtained by the researchers online using the
personal information form, Sociotropy-Autonomy Scale, Smartphone Addiction Scale, and De Jong Gierveld Loneliness
Scale.
Results: SAS-SV mean score was 30.98 ± 10.66, sociotropy mean score was 53.92 ± 16.13, autonomy mean score
was 70.47 ± 15.34, and DJGLS mean score was 25.43 ± 6.87. A statistically significant and positive correlation was
found between sociotropy and autonomy, SAS-SV and DJGLS. In addition, the mediating role of smartphone addiction
was found to be moderate. 14.2% of nursing students' smartphone addiction scores are explained by sociotropy. 8.2%
of DJGLS scores are explained by sociotropy and SAS-SV.
Conclusion: Smartphone addiction moderately mediated the relationship between sociotropy personality trait and
loneliness among nursing students. At the same time, sociotropy personality trait has a direct predictive effect on
loneliness. In addition to the scientific development of students, it can be suggested that activities for the development
of sociotropy-autonomy personality traits should be included in nursing education programs