Bu araştırma, manevi odaklı anlatı terapisine dayalı grup danışmanlığının ergenlerin internet bağımlılığı üzerindeki etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırmada ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel bir tasarım kullanılmıştır. Katılımcılar 10 lise öğrencisinden oluşmuştur (xm=14.5; xr=14-15; xm=4; xf=6). Deney ve kontrol grubu toplam 20 ergenden oluşmaktadır. Veri toplama araçları “İnternet Bağımlılığı Ölçeği” ve “Ergenlerde Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği”dir. Deney grubuna her biri 90 dakikadan oluşan 8 oturumluk program uygulanmıştır. Belirlenen ölçekler oturumların öncesinde ve sonrasında uygulanmıştır. Verilerin analizinde Mann-Whitney U ve Wilcoxon Eşli Çiftler İşaretli Sıra Sayıları Testi kullanıldı. Müdahale öncesi yapılan ilk ölçümlerde deney ve kontrol grupları arasında fark yoktu. Müdahale sonrası grup içi değişimi incelemek için yapılan analizler sonucunda deney grubunun internet ve sosyal medya bağımlılık düzeylerinde anlamlı olumsuz değişim olduğu ortaya çıktı. Aynı zamanda kontrol grubunda da herhangi bir değişiklik olmadı. Son olarak müdahale sonrası gruplar arasındaki fark incelendiğinde gruplar arasında anlamlı bir fark olmadığı görüldü. Bu bulgular müdahalenin internet ve sosyal medya bağımlılığını azalttığını gösterdi.

This research aims to examine the effect of spiritually oriented narrative therapy-based group counseling on adolescents’ internet addiction. The study used a quasi-experimental design with a pretest-posttest control group. Participants comprised ten high school students (xm=14.5; xr=14-15; xm=4; xf=6). The experimental and control group consists of 20 adolescents in total. “Internet Addiction Scale” and “Social Media Addiction Scale for Adolescents” were data collection tools. The 8-session program, each consisting of 90 minutes, was applied to the experimental group. The specified scales were applied before and after the sessions were held. Mann-Whitney U and Wilcoxon Paired Pairs Signed Ordinal Numbers Test were used to analyze the data. There was no difference between the experimental and control groups in the first measurements made before the intervention. As a result of the analyses made to examine the intra-group change after the intervention showed a significant adverse change in the experimental group’s internet and social media addiction levels. At the same time, there was no change in the control group. Finally, when the difference between the groups after the intervention was examined, it was seen that there was no significant difference between the groups. These findings showed that the intervention reduced Internet and social media addiction.