Bipolar Bozukluk sık rastlanan, ciddi, tekrarlayıcı ve hayatı tehdit edebilen bir hastalıktır. Karma durumlar bu hastalığın sık rastlanan klinik yansımalarıdır ve tedaviye cevapları parlak değildir. Şu anki fenomenolojiye dayanan tanı kıstasları kısıtlı olup karma dönemlerin eksik ve yanlış tanınmasına ve de hastalığın yanlış tedavisine yol açmaktadır. Burada DSM-IV'ün kısıtlayıcı tanımlamasına vurgu yapılarak karma dönemlerin tanımı, teşhisi ve tedavileri ele alınıp bir derleme yapılacaktır. Duygudurumu dengeleyen tedavi stratejileri en olumlu sonuç verenlerdir. Bu yaklaşımlar duygudurum düzenleyicilerini ve antipsikotikleri ya monoterapi olarak tek başlarına veya kombinasyonda kullanmaktadırlar. Bu yaklaşımda duygudurum dengesizliği yapacak ajanların, örneğin tek başına antidepresanların kullanımı veya antipsikotikle yahut duygudurum dengeleyicilerle beraber kullanımlarından kaçınılmaktadır.

Bipolar disorder is a common, severe, recurrent, and life-threatening illness. Mixed states are a common manifestation of this illness and often respond poorly to treatment. Current diagnostic criteria, based on phenomenology, are limited, resulting in both the under and misdiagnosis of mixed states, and mismanagement of the illness. This can lead to worsening of the illness course. Definition, diagnosis, and treatment of mixed states are reviewed here, with emphasis on the restrictive nature of the DSM-IV definition. Treatment strategies that focus on regulating mood will have the best chance of achieving mood stability. Such approaches are optimizing the use of mood stabilizers and antipsychotics either as monotherapy or in combination, and avoidance of the use of agents that may cause worsening of mood instability, such as antidepressants either as monotherapy or in combination with a mood stabilizer or an antipsychotic.