Amaç: Bu çalışmada, vardiyalı çalışan hemşirelerin kronotipleri, sosyal jetlag düzeyleri ve uyku kalitesinin yaşam kalitesine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu tanımlayıcı çalışmaya, Türkiye’de bir üniversite hastanesinde 2021-2022 yılları arasında vardiyalı olarak çalışan hemşireler dahil edilmiştir. Veriler “Tanımlayıcı Bilgi Formu”, “Pittsburg Uyku Kalitesi İndeksi”, “Kişisel değerlendirme sabah-akşam anketi”, “Profesyonel Yaşam Kalitesi Ölçeği” ve sosyal jetlag dönemlerine ilişkin sorular ile toplanmıştır. Bulgular: Hemşirelerin %14,2’sinin sabah tipine yakın, %68,7’sinin ara tip, %17,2’sinin akşam tipine yakın kronotipe sahip olduğu belirlendi. Araştırmaya katılan kadınların tükenmişlik düzeylerinin erkeklere göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğu bulundu. Acil ve yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin normal servislerde çalışan hemşirelere göre daha yüksek empati yorgunluğu, uyku gecikmesi ve gündüz işlev bozukluğu yaşadıkları belirlendi. Araştırmada gündüz ve nöbette çalışan hemşirelerin, sürekli nöbette çalışan hemşirelere göre daha yüksek gündüz işlev bozukluğuna sahip oldukları bulundu. Sonuç: Çalışmada vardiyalı çalışan hemşirelerin uyku kalitelerinin bozulduğu, mesleki anlamda da empati yorgunluğu ve tükenmişlik yaşadıkları belirlenmiştir. Çalışanların uyku kalitesini artırmak için vardiyalı çalışan hemşirelerin çalışma ve dinlenme saatleri diğer ülke Hemşireler Birliği kriterlerine göre düzenlenmelidir.

Objective: This study determined the effects of chronotypes, social jetlag levels, and sleep quality on the quality of life of shift-working nurses. Materials and Methods: This descriptive study was conducted on nurses working in shifts at a university hospital in Turkey from 2021 to 2022. The data were collected with the “Descriptive Information Form”, “Pittsburgh Sleep Quality Index”, “Self-assessment morningnesseveningness questionnaire” and “Professional Quality of Life Scale”, Questions Regarding Social Jetlag Periods. Results: It was determined that 14.2% of the nurses had a chronotype close to the morning type, 68.7% had an intermediate type chronotype, and 17.2% had a chronotype close to the evening type. It was found that the burnout levels of females taking part in the study were statistically higher than those of males. It was determined that nurses working in emergency and intensive care units experienced higher empathy fatigue and sleep latency and daytime dysfunction compared to nurses working in normal services. In the study, it was found that nurses working daytime + on-duty had higher daytime dysfunction than nurses working on permanent duty. Conclusion: Because of the study, it was determined that the sleep quality of the nurses working in shifts deteriorated, and they also experienced empathy fatigue and burnout professionally. To increase the sleep quality of the employees, the working rest hours International Labor Organization of the nurses working in shifts should be arranged per the criteria of the Nurses Association of other countries.