Amaç: Bu çalışmanın amacı majör depresif bozukluk (MDB) tanısı almış bir örneklem grubu üzerinde depresyonun üstbilişsel modelini sınamak ve ruminasyonla ilgili üstbilişlerin depresif belirtilerin açıklanmasına yaptığı katkıyı fonksiyonel olmayan inanışlar ile karşılaştırmalı olarak incelemektir. Yöntem: Araştırmanın örneklemi başka bir psikiyatrik bozukluk tanı ölçütlerini karşılamayan 180 MDB vakasından oluşmaktadır. Elde edilen veriler yapısal eşitlik modeli (YEM) ve hiyerarşik regresyon analizleri aracılığıyla incelenmiştir. Bulgular: YEM analizi bulguları ruminasyonun işlevsel olduğuna ilişkin üstbilişlerin ruminasyon düzeyini arttırdığını, ruminasyon düzeyindeki artışın ise kısmen ruminasyonun olumsuz kişiler arası ve sosyal sonuçları aracılığıyla depresif belirtilerdeki artışı yordadığını göstermektedir. Ruminasyonun kontrol edilemez ve tehlikeli olduğuna ilişkin olumsuz üstbilişlerin ise bu örneklemde depresyon belirtileriyle bağlantılı olmadığı görülmektedir. Hiyerarşik regresyon analizi bulgularına göre, ruminasyonun olumsuz kişiler arası ve sosyal sonuçlarına ilişkin üstbilişsel inanışlar kontrol edildiğinde, fonksiyonel olmayan inanışların depresif belirtileri açıklama gücü ortadan kalkmaktadır. Sonuç: Elde edilen bulgular MDB’nin daha iyi açıklanması amacıyla geliştirilmiş olan üstbilişsel yaklaşımı destekler nitelikte olup, klinik pratikte uygulanan MDB değerlendirme ve müdahale işlemlerinde ruminasyona ilişkin olumlu ve olumsuz inanışların dikkate alınabileceğine işaret etmektedir.

Objective: The aim of this study was to test the metacognitive model of depression in individuals diagnosed with major depressive disorder (MDD) and to investigate the relative contributions of cognitions and metacognitions about rumination to the explanation of depressive symptoms. Method: The participants of the study consisted of 180 MDD patients not meeting the diagnostic criteria for other psychiatric disorders. The obtained data were analyzed through structural equation modelling (SEM) and hierarchical regression analyses. Results: SEM results showed that positive beliefs about rumination increased the rumination level, and the higher levels of rumination significantly predicted the increase in depressive symptoms partly through the mediating effect of negative metacognitive beliefs about rumination regarding interpersonal and social consequences. However, negative metacognitive beliefs about the uncontrollability and danger of rumination were not found to be associated with symptoms of depression in the participants of this study. The power of dysfunctional attitudes for predicting depression was lost when hierarchical regression analysis was carried out by controlling the metacognitions about negative interpersonal and social consequences of rumination. Conclusion: The results are consistent with the metacognitive model of depression, which was originally developed for better understanding of MDD, and point to the usefulness of considering positive and negative metacognitions about rumination in the processes of clinical evaluation and intervention for MDD.