Bu çalışmada, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde kaynaştırma eğitimi yapılan okullarda, sürekli ve düzenli sınıf öğretmenliği değişikliğinin kaynaştırma öğrencisi üzerindeki etkisinin sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre belirlenmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden fenomonolojik modelin kullanıldığı çalışmada, yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılarak katılımcıların görüşleri betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. KKTC’de görev yapan 28 sınıf öğretmeninin katılımıyla COVID-19 önlemleri alınarak ev, kafe ve okul ortamlarında görüşmeler yüzyüze gerçekleştirilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgularda, sınıf öğretmenleri sürekli ve düzenli sınıf öğretmeni değişikliğinin kaynaştırma öğrencisi üzerinde olumsuz etki yarattığı sonucuna ulaşılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin öğretmeni ile öğrenci arasında yakalanan uyum ve yapılan eğitsel düzenlemelerin devam edebilmesi için bir yıldan daha fazla süreye ihtiyaç duydukları ve yapılan değişiklikten sonra özel gereksinimli öğrencilerinin akademik gelişimleri için kaygı duydukları ortaya çıkmıştır. Sınıf öğretmenleri kaynaştırma eğitiminin mutlaka yapılması görüşünde olduğu ancak kaynaştırma eğitimi alan öğrencilerinin sınıf tekrarının gerekliliği konusunda kararsız oldukları belirlenmiştir. Öğretmenler öğretim uyarlamaları yaparken ders saatlerinin özel gereksinimli öğrenci için yeterli olmadığını ortaya koymuştur. Ayrıca öğretmenler öğrenciye uygulanacak yöntem ve öğrencinin gereksinimleri hakkında daha fazla bilgiye ihtiyaç duymaktadırlar.

In this study, according to the opinions of primary school teachers, it is aimed to determine the effect of continuous and regular classroom teaching change on mainstreaming students in schools where inclusive education is provided in the Turkish Republic of Northern Cyprus. The phenomenological model, which is one of the qualitative research methods was used in this study to demonstrate semi-structured interviews were conducted and the opinions of the participants were analyzed by descriptive analysis method. The interviews were held in home, cafe and school environments with the participation of 28 classroom teachers working in the TRNC, by taking COVID-19 precautions. In the findings obtained in the research, it was concluded that the continuous and regular classroom teacher changes had a negative effect on mainstreaming students. Primary school teachers stated that they needed more than one year for the continuation of the rapport and educational arrangements between the students and teachers. After the change, it was revealed that teachers were concerned about the academic development of their students with special needs. It has been determined that the classroom teachers are of the opinion that inclusive education should be done but they undecided about the students who receive inclusive education are necessity of grade repetition. In order to overcome these difficulties, they allocate more time to their students with special needs by collaborating with special education teachers and school counselors. In addition, teachers need more information about the method to be applied to the students and their needs.