Sinema filmleri kültür içinde ve kültürler arasında bilgi aktarımı sağlayan, insanları toplumsal roller ile ilgili bilgilendiren ve bu bilgiler ışığında yönlendiren güçlü bir araç olarak nitelendirilmektedir. Sinemanın türlerinden biri olan biyografi, yaşanmış hayat hikayelerini gerçeğe en yakın haliyle anlatmakta ve anlatılan kişilerin yaşam süreçlerinin; bu süreçlerdeki olayların ve duyguların aktarılmasına yardımcı olmaktadır. Bu bağlamda bu yazıda böylesi bir hayat hikayesinin ele alındığı “Yuli” filmi incelenmiştir. Yuli filmi, izleyiciye ünlü dansçı Carlos Acosta’nın gerçek yaşam öyküsünü anlatan; duygusal ve sanatsal yönden doyurucu bir yapıt sunmaktadır. Bu çalışmada “Yuli” filmi, kimi yaşam süreçlerinde maruz kalınan travmalar, bu travmalara bağlı gelişen büyüme ve travmatik büyüme sonrasında ortaya çıkması mümkün olan yaratıcılık kavramları açısından literatür bilgileri doğrultusunda ele alınmıştır.

Cinema films are characterized as a powerful tool that provides information transfer within a culture and between cultures, informs people about social roles and directs them in the light of this information. Biography, which is one of the types of cinema, tells the life stories that have been lived in its closest form to the truth and helps to convey the life processes of the people who are told; the events and emotions in these processes. In this context, this article examines the film “Yuli”, in which such a life story is discussed. Yuli film that tells the real life story of the famous dancer Carlos Acosta, offers the audience an emotionally and artistically satisfying piece. In this review, the film “Yuli” is considered in accordance with the information of the literature in terms of the traumas suffered in some life processes, the posttraumatic growth that develops due to these traumas, and creativity that is possible to occur as a result of posttraumatic growth.