Amaç: Etkileşimdeki anne-bebeğin bakış davranışlarını ve yüz duygulanım ifadelerini, öz-düzenlemeyi yansıtan öz-izlerlik ve etkileşimsel düzenlemeyi yansıtan etkileşimsel izlerlik çerçevesinde incelemektir. Model 1’de, etkileşimde saniye temelinde değişebilen bakış davranışları (partnerin yüzünde/partnerin yüzünde değil), Model 2’de yüz ifadeleri (olumludan/olumsuza) incelenmiştir. Öz-izlerlik, anne-bebeğin bakış yönlerinin ve yüz ifadelerinin kendi içinde ne kadar değişken veya durağan olduğunu ifade etmektedir. Etkileşimsel izlerlik, anne-bebeğin bakış davranışlarını ve yüz ifadelerini birbirlerine göre uyumlama veya düzenleme derecesini ifade etmektedir. Yöntem: Örneklem, 56 sağlıklı anne-bebek çiftinden oluşmaktadır. Bebeklerin hepsi 4 aylık ve annelerinin yaş ortalaması 29,61 (SS=3,71)’dir. Anne-bebek etkileşimleri, laboratuvarda video kayda alınmıştır. Etkileşimler, anne-bebeğin bakış davranışları ve yüz ifadeleri için saniye temelinde video mikroanaliz yöntemiyle kodlanmıştır. Analiz yöntemi, çok düzeyli-çok değişkenli zaman serileridir. Bulgular: Model 1-2’ye göre,anne-bebeklerin bakış davranışları ve yüz ifadeleri ne çok durağan ne de çok değişkendir; etkileşimlerde bakış davranışlarındaki ve yüz duygulanımdaki değişim kendi içinde öngörülebilir şekilde değişen bir örüntü sunmaktadır. Anneler, bebeklerinin bakış davranışına ve yüz ifadelerine göre kendi bakış davranışlarını ve yüz ifadelerini düzenlemektedir. Bebekler yüz ifadelerini, annelerin yüz ifadelerine göre düzenliyorken bebeğin bakış kanalındaki anneye uyumu sınırda anlamlılık göstermiştir. Sonuç: Etkileşimlerde anne-bebekler bir yandan kendilerini düzenlerken bir yandan birbirlerine uyum sağlamaktadır. Bu çift-yönlü düzenleyici çevre, ileride psikopatolojiyle ilişkili olabilecek bebeğin kişiler-arası beklentilerinin ve biyo-sosyo-davranışsal düzenleme kapasitesinin temelidir.

Objective: The aim of this research was to assess gaze behaviors and facial affect expressions in mother-infant interaction within the frame of self-contingency and interactive contingency, reflecting self-regulation and interactive regulation, respectively. In Model 1, second-by-second changing gaze behaviors (on partner’s face/off partner’s face) and in Model 2, facial affect expressions (from positive to negative) were examined. Self-contingency reflects the variability or stability in gaze directions and facial affect expressions in each partner. Interactive contingency reflects the degree of mother-infant gaze and facial affect attunement or interactive regulation relative to each other. Method: Sample was composed of 56 healthy mother-infant dyads. All infants were 4 months old, and mean maternal age was 29.61 (SD=3.71). Mother-infant interactions were filmed at the lab. Interactions were coded second-by-second for mother-infant gaze behaviors and facial affect expressions with video microanalysis method. The analysis method was multilevel-multivariate time series analysis. Results: According to Model 1-2, mother-infant gaze behaviors and facial affect expressions were neither too stable nor too variable, rather, the change in gaze behaviors and facial affect expressions in each partner showed predictable patterns. Mothers regulated their gaze behaviors and facial affect expressions in relation to that of their infants. Infants regulated their facial affect expressions in relation to their mothers’ facial affect expressions, but infant gaze interactive contingency to mother gaze was marginally significant. Conclusion: In interactions, infants and mothers regulate the rhythms of their own behavior and at the same time contingently coordinate with that of the partner. This bi-directionally regulating environment is the foundation of infants’ relationship expectations and bio-socialbehavioral regulation capacity, which may be related to psychopathology in future.