Amaç: Birçok çevresel ve genetik faktör, alkol kullanım bozukluğunun (AKB) gelişimine ve ilerlemesine neden olmaktadır. Beyin-bağırsak ekseninin önemli unsurlarından biri olan ghrelinin, bağımlılığın patofizyolojisinde yer aldığı düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, GHRL Leu72Met gen polimorfizminin plazma açil ghrelin düzeylerine etkisinin olup olmadığını ilk kez alkol bağımlılarında belirlemektir. Yöntem: Bu çalışmaya 50 alkol bağımlısı erkek ve 50 kontrol dahil edilmiştir. Açil ghrelin düzeyleri ELISA kiti ile ölçülmüştür. GHRL Leu72Met polimorfizmi ise, standart PCR-RFLP yöntemiyle analiz edilmiştir. Bulgular: Açil ghrelin seviyeleri, AKB tanılı hastalarda kontrollere göre anlamlı bir şekilde daha yüksek, Leu72Leu genotipli AKB hastalarında Leu72Met ve Met72Met genotipli hastalara göre daha düşük bulunmuştur. Detoksifikasyondan sonra Leu72Met+Met72Met genotipli AKB hastalarında belirgin bir azalma görülmüştür. Türk erkeklerinde 72Met alelinin varlığı ile AKB riski arasında bir ilişki belirlenmiştir. Sonuç: Bu çalışmada, alkol kullanım bozukluğu olan bireylerde GHRL Leu72Met varyantı ile yüksek açil ghrelin düzeyi arasındaki ilişki ilk kez gösterilmiştir. Türk erkeklerinde, AKB açısından GHRL Leu72 alelinin, Met72 aleli ile kıyaslandığında koruyucu etkiye sahip olduğu söylenebilir. Çalışmaya dahil edilen örneklem büyüklüğü küçük olmasına rağmen, bu çalışmadan elde edilen bulgular GHRL Leu72Met polimorfizminin plazma açil ghrelin ve alkol bağımlılığı üzerinde etkisi olduğunu göstermiştir.

Objective: Multiple environmental and genetic factors contribute to the progression of alcohol use disorder (AUD). Ghrelin is one of the important elements of the brain-gut axis that has been believed to involve in the pathophysiology of addiction. This study aimed to determine whether the GHRL Leu72Met gene polymorphism has an effect on the plasma acylated ghrelin levels in alcohol addicts for the first time. Method: A sample of 50 alcohol-dependent men and 50 controls were enrolled in this study. Acylated ghrelin levels were detected by ELISA kit. The GHRL Leu72Met polymorphism was analyzed by the standard PCR-RFLP method. Results: Acylated ghrelin levels were significantly higher in AUD patients than in controls, and were lower in AUD patients with Leu72Leu than those with Leu72Met and Met72Met. After detoxification, a dramatic decrease was seen in AUD patients having Leu72Met+Met72Met. The presence of 72Met allele was also found to be associated with an increased risk of AUD in Turkish men. Conclusion: It was indicated for the first time that the GHRL Leu72Met variant was associated with higher plasma acylated levels in patients with AUD. The GHRL Leu72 allele compared to the Met72 allele seemed to be protective against AUD in Turkish men. Taken together, despite the small number of subjects evaluated, the findings in this study suggested the effect of the GHRL Leu72Met polymorphism on plasma acylated ghrelin levels and alcohol addiction. Keywords: Alcohol use disorder, GHRL Leu72Met polymorphism, acylated ghrelin