Sosyal Kimlik Teorisi (SIT), sosyal psikolojide, görev performansındaki bireysel farklılıkları, liderlik tarzlarını incelemek ve gruplararası ilişkileri geliştirmek de dahil olmak üzere çeşitli alanlarda kullanılan çok etkili bir teoridir. Bu makale, SIT'in başarılarını (güçlü yönlerini), sınırlamalarını (zayıf yönlerini) ve eleştirmenlerine verilen yanıtları (SIT savunmalarını) tartışan eleştirel bir incelemedir. Okuyuculara odaklanmış bir bakış açısı sağlamak için tartışma, uygulanabilir diğer araştırma alanları dışında, gruplararası ilişkilerle sınırlandırılacaktır. Bu çerçevede, Tajfel tarafından öne sürülen SIT'nin orijinal varsayımları ve sonraki yorumları ve çağdaş uygulamaları tartışılmaktadır. SIT'in önemli katkılarını kabul etmekle birlikte, çeşitli şekillerde daha da geliştirilebileceğini savunuyorum. İlk olarak, grup düzeyinde geliştirme ve olumlu ayırt edicilik güdülerini birleştirmek ve bireysel düzeyde kişisel motivasyonel ve duygusal süreçleri ele almak SIT'i daha iddialı yapmaktadır. İkincisi, yapay olarak oluşturulmuş sosyal gruplarla deneylerde yürütülen SIT hakkında birçok çalışma varken, teoriyi mevcut sosyal gruplarla gerçek yaşam ortamlarında inceleyen sadece birkaç çalışma bulunmaktadır. Bu tür araştırmalar, uygulamalı alanlarda (örneğin, politik psikoloji) özellikle önemli olabilir. Üçüncüsü, SIT, sosyal kimlik oluşumu ve sürdürülmesi ile ilgili olarak kültürler arası farklılıkları (örneğin, bireyci ve kolektivist kültürler) dikkate alarak fayda sağlayabilir

The Social Identity Theory (SIT) is a very influential theory in social psychology that has been utilized in various areas, including examining individual differences in task performance, leadership styles, and refining intergroup relations. This paper is a critical examination of SIT, discussing its achievements (strengths), limitations (weaknesses) along with responses to its critics (SIT defences). To provide the readers with a focused perspective, the discussion will be limited to intergroup relations, excluding other applicable research areas. In this framework, the original assumptions of SIT as postulated by Tajfel and the subsequent interpretations and contemporary applications is discussed. While acknowledging the significant contributions of SIT, I argue that it can still be further advanced in several ways. First, incorporating enhancement and positive distinctiveness motives at the group level and addressing personal motivational and affective processes at the individual level can further refine SIT. Second, there have been many studies on SIT conducted in experiments with artificially created social groups whereas only few studies investigated the theory in real life settings with existing social groups. This type of research can particularly be significant in applied fields (e.g., political psychology). Third, SIT could also benefit by considering of cross-cultural differences, (e.g., individualistic versus collectivist cultures), in relation to social identity formation and maintenance.