Bu çalışmanın amacı, Carver ve Scheier’in ortaya atmış olduğu iyimserlik ve kötümserliğin temelinin güven ve şüphe olduğu ifade eden değer beklentileri teorisine dayalı olarak iyimserlik, mutluluk ve dini başa çıkma arasındaki ilişkileri incelemektir. Bu çalışmanın katılımcıları 323 (yaş ortalamaları 30.64) Türk-Müslüman gönüllüden oluşmaktadır. Örneklemin %67,7’si (N=219) kadınlardan, %32,2’si (N=104) erkeklerden meydana gelmektedir. Katılımcılar 17-59 yaşları arasında olup, çalışmanın yaş ortalaması 30,64’tür. Bu çalışmada veriler Yaşam Yönelim Testi, Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu ve Dini Başaçıkma Ölçeğiyle toplanmıştır. Veriler internet üzerinden Google Dokümanlar aracılığıyla elde edilmiştir. Katılımcıların belirlenmesi, tesadüfi örnekleme yöntemine dayanmaktadır. Korelasyon bulguları göstermiştir ki olumlu dini başa çıkma ve iyimserlik arasında ve olumlu dini başa çıkma ile mutluluk arasında pozitif ve anlamlı ilişki vardır. Olumsuz dini başa çıkma ile mutluluk arasında ise negatif yönde anlamlı ilişki bulunmaktadır. Regresyon ilişkilerine göre olumlu ve olumsuz dini başa çıkma iyimserlik ve mutluluğu yordamaktadır. Son olarak iyimserlik, olumlu dini başa çıkma ile mutluluk arasındaki ilişkide kısmi aracılık yapmaktadır.

This study aimed to examine the relationship between optimism, happiness and religious coping depending on Carver and Scheier’s expectancy-value theory which indicate the basis of optimism and pessimism is confident and doubt. In the current study, participants of the study consist of 323 volunteer Turkish Muslims. 67.7% (N=219) of the sample consisted of female and 32.2% (N=104) of the sample consisted of male. The age range of the participants ranged between 17 and 59 years with mean age of 30.64. In this study The Life Orientation Test (LOT), The Oxford Happiness Questionnaire short form-OHQ-SF and Religious Coping Scale (Brief RCOPE) scales were used. Data was collected through Google documents on the Internet. The data collection sample was not specifically selected and the data were obtained randomly. Findings of correlations showed significant relationships between positive religious coping and optimism, and positive religious coping and happiness. There was negatively a significant relationship between negative religious coping and happiness. The results of the regression weights demonstrated that positive and negative religious coping predicted optimism and happiness. Finally, optimism partially mediated the relationship between positive religious coping and happiness.