Amaç: COVID-19 pandemisi sosyal hayatı ve sağlık sistemini olumsuz etkilemiştir. Bu süreçten en fazla etkilenenler sağlık çalışanlarıdır. Stresin sigara içme miktarını arttırdığı bilinmektedir. Yapılan çalışmalarda sigara içme öyküsü olan kişilerde sigara içmeyenlere göre hastalık progresyonu olasılığının (ölüm dahil) 14 kat daha fazla olduğu gösterilmiştir. Sağlık çalışanları, hastalar tarafından rol model olarak görüldükleri için tütün kullanımının önlenmesinde kilit rol oynamaktadır. Bu kesitsel çalışmanın amacı sağlık çalışanları arasında sigara içme prevalansını değerlendirmek ve aynı zamanda pandeminin oluşturduğu anksiyete ve stres yükü altında COVID19 ilişkili mortalite ve morbidite bilgisine sahip sağlık çalışanlarının kaygı düzeyi ve bunun sigara içme alışkanlıkları üzerine etkisini araştırmaktır. Yöntemler Tüm sağlık çalışanlarının sigaraya karşı tutumlarını, COVID-19 salgını ile beraber oluşan ruhsal etkilenimlerini, buna sebep olan ilgili faktörleri ve sigara içme alışkanlıklarındaki değişiklikleri değerlendirmek için çevrimiçi 43 soruluk bir anket yapıldı. Bu anket, sosyodemografik veriler, sağlık çalışanlarının çalışma koşulları, Beck Anksiyete Ölçeği ve Fagerström Nikotin Bağımlılık Testini (FNBT) içeren alt bölümler ve ölçeklerden oluşmaktadır. Bulgular Ankete 583 (%72,3) kadın ve 223 (%27,7) erkek olmak üzere toplam 806 sağlık çalışanı katılım gösterdi. Tüm katılımcıların %74,2’si hekim, %8,8’i ebe-hemşire, %15,1’i yardımcı sağlık çalışanı idi. Hekimlerin %37’si cerrahi branşta çalışırken %55,2’si dahili branş hekimi, %7,8’i ise temel tıp bilimleri uzmanlık alanına sahip idi. Katılımcıların 501’i sigara içmezken (%62,1) 305’i (%37,9) sigara kullanmaktaydı ve bunlardan 8 kişi (%1) pandemi döneminde yeniden sigaraya başlayanlardı. Çalışmamızda hekimlerin sigara içme sıklığı %33,4 idi. Dahili ve cerrahi branşlar arasında sigara kullanım sıklığı açısından anlamlı fark olup cerrahlar daha fazla sigara içtiği tespit edildi (%44) (p = 0,003). Sağlık çalışanlarının çalıştıkları kurum ya da COVID-19 kliniklerinde çalışıp çalışmamasının sigara içme durumlarında anlamlı değişiklik oluşturmadığı görüldü. Katılımcıların bağımlılık ve anksiyete düzeyleri değerlendirildiğinde kadınlarda anksiyete düzeylerinin daha fazla olduğu görüldü (p<0,001). Ortalama Beck Anksiyete skoru 10,269,44 olup hafif şiddette ansiyete ile uyumlu tespit edildi. İçilen sigara miktarı ile FNBT düzeyleri doğru orantılı idi. Katılımcılara salgın döneminde en büyük endişelerinin ne olduğu sorulduğunda ilk sırada ailelerine ya da sevdiklerine hastalığı bulaştırma korkusunun olduğu görüldü. Bunu hasta olmak ya da ölmek korkusu ile işini ya da gelirini kaybetme korkusu takip etmekteydi. Yine sağlık çalışanları için en büyük stres faktörü ise muayene için başvuran hastanın COVID-19 pozitif olup olmadığını bilmemekti. Sonuç COVID-19 pandemisinin veya olası salgınların neden olduğu kaygı, özellikle pandemik hastanelerde çalışan sağlık çalışanlarında sigara içme oranını artırabilir. Bu merkezlerde çalışan hekimler başta olmak üzere tüm sağlık çalışanlarının kaygılarını ve sağlıklarını korumak için rol model sayılan sağlık çalışanlarının sigara içme oranlarını azaltmak için bir dizi çalışma yapılmalıdır.

This cross-sectional study aims to evaluate the prevalence of smoking among healthcare workers and to investigate the anxiety level of healthcare professionals who have knowledge of COVID-19-related mortality and morbidity and are burdened by the anxiety and stress caused by the pandemic, and its effect on their smoking habits. An online questionnaire was used to facilitate the participation of busy healthcare workers. The survey was shared on all health platforms and various social network groups (Facebook, WhatsApp, etc.) for doctors (specialists, physicians, residents, dentists), nurses, and all other healthcare workers This questionnaire consisted of two tests, namely the Beck Anxiety Scale (BAS) and the Fagerström Nicotine Dependence Test (FNDT), and sociodemographic questions. A total of 806 healthcare workers, of whom 74.2% were physicians, 8.8% were midwives/nurses, and 15.1% were assistant health workers, participated in the study. Among all the participants, 501 (62.1%) were nonsmokers, 305 (37.9%) were smokers, and 8(1%) resumed smoking during the pandemic. In terms of the smoking habits of the participants during the pandemic period, 34% of the women who smoked had increased their amount of smoking. With respect to the smoking cessation rates of the participants, the physicians had quit or reduced smoking more than the other participants. The rate of smoking cessation in our study was 2.23%. Among those who quit, 88.8% were doctors, and the rate of quitting among them was 7.8%.