Bebeklerin ruhsal yaşamı, uzun süre çocukluk ve yetişkinlikten yeniden inşa edildikten sonra fark edilmeye başlanmıştır. Bebek gelişimi üzerine bilimsel araştırma ve bunun da ötesinde yeni doğan ve erken çocukluğun üzerine olan klinik uygulama; annelik, kreş, yeni doğan, anne ve bebek koruma servislerinde gelişim göstermiştir. Daha da iyisi, bebekler ile olan psikanalitik klinik, farklı yaşları anlamak üzere olan eğitimin deneyim alanı haline gelmiştir. Bu durum ruhsal aygıt, ruhsal aygıtın kökenlerine ve derin özneler arası işleyişe ve aynı zamanda ruhsal aygıtın patolojilerine ait bilginin yenilenmesine katkı sağlamaktadır. Altı farklı dinamiğin üzerinde durulmuştur. 1) Bebeğin zamanına ait olan ritim, kayıp ve yoklukla bağlantılı patolojiler probleminin daha öncesinde sembolizasyon ve temsilin ilk seviyesinin olduğunu gösterir. 2) Bebeğin ilk iletişim şeklini oluşturan duyular ile ilk ruhsal zarflar oluşmaktadır. 3) Duygulanım ruhsallığın inşasında merkezi rol oynar. Bunun nedeni ise, beden ile bağlantılı ruhsallığın halihazırda özneler arası oryantasyonunun olmasıdır. 4) Özne ötekine olan tüm bağlantısını geri çekerken, en ilkel ıstırapların yoğunluğu ile yüzleşen öznelerin savunmaları bedene kaydedilmektedir. 5) Serbest dağılan dikkatin içinden geçen bir özneyi dinlemek, kelime çağrışımlarına odaklanmadan önce, bir ötekine yönelik dikkate, sözsüz malzemenin farklılıklarına ve özelliklerine bağlıdır. 6) Bakım ve önleme aygıtları en ilkel ıstırabı karşılamak ve dönüştürmek için kapsayıcı işleve sahip olmalıdır. Anahtar Kelimeler : Bebek, Ritim, Duyusallık, Öznelerarasılık, Sözel Olmayan Gözlem

The psychic life of babies is beginning to be recognized, after having been reconstruc- ted for a long time from childhood and adulthood. Scientific research on the infant development, but also and above all clinical practice in perinatal and early childhood has developed in maternity, nursery, neonatal, maternal and infant protection services. Better still, the psychoanalytic clinic with babies has become a field of experience for training to understand the others ages. It participates in the renewal of knowledge about the psychic apparatus, its genesis and its deeply intersubjective functioning, as well as its pathology. Six points are underlined. 1) The rhythm specific to the baby's time shows that there is a first level of symbolization and representation before the problem of pathologies linked to the loss and the absence. 2) The senses constitute the baby's first mode of communication, with them the first psychic envelopes are formed. 3) Affect plays a central role in the construction of the psyche, because, linked to the body, it already has an intersubjective orientation. 4) Subjects' defenses to face the intensity of the most primitive sufferings are inscribed in the body, while the subject is withdrawing from all contact with another. 5) Listening to a subject, which passes through free-floating attention, depends on attention to the other, on variations and characteristics of non-verbal material, before focusing on word associations. 6) Care and prevention devices must have the function of a container in order to be able to receive and transform the most primitive suffering.