Amaç: Bu çalışmada, hiperemezis gravidarum (HG) tanılı gebelerin sağlıklı gebeler ile afektif mizaç özellikleri bakımından karşılaştırılması ve HG’nin afektif bozuklukların prodrom özellikleri ile ilişkisi olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Dahil etme ve hariç tutma kriterlerine göre çalışmaya 40 HG’li gebe ve kontrol grubu olarak yaş açısından eşleştirilmiş 58 sağlıklı gebe dahil edilmiştir. Katılımcılara Memphis, Pisa, Paris ve San Diego Mizaç Değerlendirmesi Otomatik Anketi (TEMPS-A) ve Durumluluk-Süreklilik Kaygı Ölçeği (STAI-1 ve STAI-2) uygulanmıştır. Bulgular: STAI-1 ve STAI-2 skorları HG grubunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede daha yüksekti (sırasıyla; p < 0,001 ve p < 0,001). Depresif mizaç ve anksiyöz mizaç skorlarının HG grubunda kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu saptandı (sırasıyla; p = 0,007 ve p < 0,001). Tartışma: Çalışmamız HG’li gebelerde afektif mizaçları inceleyen ilk çalışmadır. Afektif mizaçların HG’li hastalarda farklı olması ve mizaç özelliklerinin süreğenliği göz önüne alındığında, çalışmamızın HG’nin psikiyatrik alt yapısını desteklemesi açısından önemli olduğunu düşünmekteyiz. Çalışmamızın bulgularını teyit edecek daha büyük örneklemli çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünülmektedir.

Objective: In this study, it was aimed to compare affective temperaments between pregnant women diagnosed with HG and healthy pregnant women and to determine whether HG is related to prodromes of affective disorders. Methods: According to the inclusion and exclusion criteria, 40 pregnant women with hyperemesis gravidarum (HG) were included in the study. Additionally, 58 age-matched healthy pregnant women were included in the study as a control group. The Temperament Assessment Scale of the Memphis, Pisa, Paris and San Diego Automatic Questionnaire (TEMPS-A) and the State-Trait Anxiety Scale (STAI-1 and STAI-2) were applied to the participants. Results: STAI-1 and STAI-2 scores were higher in the HG group compared to the control group (p < 0.001 and p < 0.001, respectively). Depressive temperament and anxious temperament scores were found to be higher in the HG group compared to the control group (p = 0.007 and p <0.001, respectively). Discussion: Our study is the first study examining affective temperaments in pregnant women with HG. Considering the difference of affective temperaments in patients with HG and the continuity of temperament characteristics, we consider that our study is important in terms of supporting the psychiatric background of HG. It is also thought that studies with larger samples are needed to confirm the findings of our study.